โยม 1 : ถวายอะไรให้หลวงตา ธรรมนั้นกลับมาสอนหนูเองหมดค่ะ(โยมถวายรูปการ์ตูนที่เขียนแปลอังกฤษ-ไทย เพื่อส่งการบ้านองค์หลวงตา) ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 2 : ขอโอกาสค่ะ ลูกศิษย์หลวงตาเป็นแบบในการ์ตูนเกือบหมดเลยนะคะ ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 3 : ทำไม่ได้ เพราะเป็นการดิ้นรน จะเอา ๆ ก็ไม่มีตัวเรา แล้วจะต้องทำอะไรเพื่อใคร แค่เห็นสังขารไปเรื่อยๆ โดยรู้ว่าไม่มีเราในนั้นเลยไม่มีเราใช่ไหมคะ หลวงตา : “Not Doing Anything (ไม่ต้องทำอะไร)” โยม 3 : เจ้าค่ะ หลวงตา "ไม่ทำอะไร" นั่นแหละ ที่ "ทำไม่ได้" เจ้าค่ะ เพราะจะไปทำอะไร ก็คือ กลายเป็น "มีการกระทำอะไร" ร่ำไปเลยเจ้าค่ะ หลวงตา: ..... finish ! ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 4 : กราบเจ้าค่ะหลวงตา การไม่กระทำอะไรเลย มันควรจะเป็นเรื่องง่าย แต่แท้จริงมันยากมากเจ้าค่ะ มันต้องยอมรับจริง ๆ ว่า เราไม่มี หลวงตา : SIMPLY.... NOT DO (ง่ายมาก...ไม่ทำ) ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 5 : ดูภาพนี้แล้วเคยทำแบบนี้เหมือนกันเจ้าค่ะ เวลามันจะเอา ๆ ๆ มันก็บ่นไม่เข้าใจหลวงตาว่าทำไมไม่เข้าใจเรา.. ทำไมตอบไม่ตรงกับคำถาม ที่จริงตัวเองถามไม่ตรงคำตอบ เพราะไม่เข้าเข้าใจว่า "ตัวเรา" คือใคร? ... เมื่อไม่รู้จักตัวเรา เลยไม่รู้จักและไม่เข้าใจใครเจ้าค่ะ หลวงตา : ***** ตายก่อนตาย... “นิพพาน”“คนตาย”... ไม่อยาก!!! ไม่สงสัย!!! ไม่ถามใคร!!! ไม่ดิ้นรนค้นหา!!! ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 6 : กราบหลวงตาคะ เข้าใจภาพการ์ตูนด้านบนเลย เราทุกคนไม่มากก็น้อย มาจากมุมที่มี เรา ... (>_<) เพราะยิ่งมองไปในมุมของสังขาร ในสมมุติที่ยึดในขันธ์ห้า ว่ามีจริงเป็นเรา เป็นเขา มันจะหลงไปสร้าง มีสิ่งที่ต้องให้ได้.. มีเราที่ต้องให้เป็น.. ความมี... ตัวเรา.. เป็นเรา..ที่จะรอคอย..ที่จะให้อะไรมันเกิด..ที่จะหวังว่าจะสามารถยึดไว้ได้..ที่จะรอรับผลที่คาดไว้..ที่จะเป็นถาวรตลอดไป..ที่จะได้ครอบครอง...ที่จะได้ในสิ่งที่หวัง...ที่จะได้อะไรเป็นจริงเป็นจัง.. **ที่จริงจัง จะเอา เพราะหลงไปมี.. เรา.. ****ที่มีเรา เพราะไม่เข้าใจความจริงของชีวิต** เมื่อมันไม่อยู่กับความจริงตรงหน้า เพราะมี.. เรา.. ที่จะไปถึง ไปได้ มันไปหมาย ไปมีจุดมุ่งไป (มีที่จะ มุ่งไป) เพราะมุ่งไปนั้น มันเลยพลาดที่จะเห็นความเป็นจริงทั้งหมด ณ ปัจจุบันขณะ ทั้งหมดหยุด จบลงที่ใจ ที่ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ น้ำตาของเราทุกคนถึงได้ไหลเนืองนองมาไม่รู้กี่ภพ กี่ชาติ นับไม่ถ้วน เมื่อมันยังมี อาการ.. มุ่ง.. เพื่อที่จะอะไร เพื่อใคร..วุ่น.. เพื่อที่จะอะไร เพื่อใคร..วนหา.. เพื่อที่จะอะไร เพื่อใคร..ทะยาน.. เพื่อที่จะอะไร เพื่อใครสืบเสาะ.. เพื่อที่จะอะไร เพื่อใครค้นคว้า.. เพื่อที่จะอะไร เพื่อใครแสวงหา.. เพื่อที่จะอะไร เพื่อใคร ต่อเมื่อเข้าใจความเป็นจริงว่า อาการทั้งหลาย... นี้ เป็นเพียงสังขาร ไม่ใช่ ตัวเรา ตัวเขา ของเรา ของเขา คน สัตว์ สิ่งของมีสภาพทุกข์ อนิจจัง อนัตตา ทุกข์ มีลักษณะทนอยู่ตลอดไปไม่ได้ ถูกบีบคั้นด้วยอำนาจของธรรมชาติทำให้คงอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ อนิจจัง มีลักษณะการแปรเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา อนัตตามีลักษณะไม่สามารถบังคับให้เป็นไปดังต้องการได้ ไม่มีตัวตนที่เที่ยงอยู่จริง เมื่อใจยอมรับ.. และเข้าใจตามความเป็นจริง ใจย่อมถึงใจใจย่อมรู้ใจเอง “ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติ” พึงรู้ได้เฉพาะตน กราบแทบเท้าหลวงตาคะ หลวงตา : สาธุ ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 7 : กราบขอบพระคุณหลวงตา โยมเห็นตัวเองปฏิบัติด้วยความมีตัวตนเจ้าค่ะ หลวงตา: “....เห็นตัวเองปฏิบัติด้วยความมีตัวตน...” นั่นแหละ ดีแล้ว ไม่ยึดถือตัวตนนั้น (ปล่อยวาง) เสีย ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 8 : กราบหลวงตาเจ้าค่ะ หนูเพิ่งรู้สึกขึ้นมาได้เจ้าค่ะว่า วันนี้ทั้งวันเลยมีตัวหนูที่พยายามไม่ทำอะไร โดยมีตัวหนูรอรับผลประโยชน์อยู่ด้านหลัง ไม่ทันกิเลสอีกแล้วเจ้าค่ะ หลวงตา : แพ้ก็ยิ้ม ชนะก็ยิ้ม โยม 8 : ชอบที่หลวงตาบอกว่า แพ้ก็ยิ้ม ชนะก็ยิ้ม เจ้าค่ะเหมือนมันปลดล๊อค บางอย่างไปยังไงก็ไม่รู้ ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 9 : หลวงตาเจ้าคะ การเดิน ๆ นั่ง ๆอย่างเดียว ไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องดูจิตด้วย แต่จิตมันก็จะต้องเกิด ดับ ของมันตลอดเวลา ไม่ดูแต่มันก็รู้เองนะเจ้าคะ มันก็เหมือนเรารู้ แล้วก็มาพิจารณาว่ารู้เรา มันยังไม่เป็น 'รู้เรา' โดยอัตโนมัติ เป็นธรรมชาติน่ะเจ้าค่ะ มันเหมือนกับมีตัวเราเพียรพิจารณาอยู่ว่า สังขารมันก็เป็นของมันอย่างนั้น ไม่มีตัวเราไปยึด มันเกิดเองเดี๋ยวมันก็ดับเอง... มันยังมีเราแทรกอยู่เลยเจ้าค่ะหลวงตา หลวงตา : มันหลงยึดถือมีตัวเราอยากเป็น “รู้เรา” โดยอัตโนมัติ ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 10 : มันเป็นเช่นนั้นเองเจ้าค่ะ... เริ่มเพราะเข้าใจผิดว่ามีตัวตนของแท้ สิ้นสุดเพราะรู้ว่าตัวตนแท้จริงไม่มี หลวงตา : สาธุ ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 11 : กราบนมัสการองค์หลวงตาค่ะ ทุกครั้งเวลาฟังไฟล์หลวงตาแล้วน้อมใจรับธรรม และพิจารณาตามธรรมนั้นไปด้วยก็จะสัมผัสได้ถึงความสงบ ความเงียบสงัด เห็นสังขารได้ชัดเจน ว่ามันเกิดจากความไม่มี อยู่ ๆ ก็ผุดขึ้นมาเอง และดับไป หรือเปลี่ยนเรื่องไปเองค่ะ ในชีวิตประจำวัน ก็จะสังเกตเห็นสังขารที่เกิดอยู่ในวิสังขาร เรื่องราวอันนั้น อันนี้เกิด .. เห็นผู้รู้ผู้เข้าไปเห็นสังขาร แม้จะไม่เห็นได้ต่อเนื่อง แต่ก็เห็นได้เป็นระยะ ๆ ค่ะ ไฟล์ “อยู่หรือตายด้วยใจที่ไม่กังวล “ ... ฟังแล้วขนลุกเลยค่ะ เห็นจริง ตามที่หลวงตากล่าวเลยค่ะว่า ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ตกรถไฟขบวนนี้แล้วก็ไม่มีอีก จะมีโอกาสได้พบผู้สอนธรรมแบบนี้อีก ก็คงไม่มีอีกแล้วนะคะหลังจากนี้... ช่วงหลัง ๆ หลวงตาเทศน์ และโพสแต่ธรรมอันเป็นที่สุดตลอดเลยค่ะ หลวงตาเร่งศิษย์ทุกคนที่เร่งได้ ทั้งบอกสอน กระตุ้น ๆ ๆ ทุกอย่างจริง ๆ ค่ะ อีกอัน คือ “คลิปวีดีโอความวิบัติภัยของสังขารโลก “ ก็สื่อได้ชัดเจน เกิดความสลดทุกครั้งที่ได้ดูว่าความวิบัติในทุก ๆ ด้านมันใกล้เข้ามา จริง ๆ ค่ะ สุดท้าย หนูชอบที่หลวงตากล่าวในคลิปนึงว่า คำว่า “นิพพาน” มันก็ไม่มี แค่เราไปตั้งชื่อให้มัน.. มันเป็นสภาวะที่สิ้นอวิชชา ไม่มีการมา การไป เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ คือสภาวะนั้นมันมีอยู่ แต่มันก็ไม่ได้มีแบบที่ให้เราไปถึง ไปได้อะไร แต่พอใส่ชื่อว่า “นิพพาน” จึงทำให้เราอยากได้สิ่งนั้น ทั้ง ๆ ที่การปฏิบัติธรรม รู้ธรรมทั้งหมด เป็นไปเพื่อความไม่มี ไม่เป็น ไม่ได้อะไร ... แม้แต่ตัวเราเองก็ไม่มี แล้วจะมีตัวเราไปได้ไปเป็นอะไร เมื่อสิ้นตัวเรา สิ้นอวิชชา ธรรมชาติที่แท้จริงก็ปรากฏ มันมีอยู่แล้วในทุก ๆ คน แต่เพราะความดิ้นรน ความไม่รู้ เลยบังสิ่งธรรมชาติเดิมแท้จนหมด กราบองค์หลวงตาที่คอยชี้ทาง คอยสอนธรรมอันเป็นที่สุด อย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อยเลยค่ะ หลวงตา : สาธุ ~~~~~~~~~~~~~~~ โยม 12 : กราบหลวงตาด้วยเศียรกล้าคะ “สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ (ธรรมทั้งมวล ทั้งสังขารและวิสังขาร ไม่มีผู้ยึดมั่นถือมั่น” หรือ ***** วิราคะธรรม หรือ นิพพาน เพราะสิ้นตัวตน หรือ สิ้นผู้หลงยึดมั่นถือมั่นทั้งสังขารและวิสังขาร จึงเป็นธรรมที่เหนือ หรือพ้นสังขารและวิสังขาร เพราะสิ้นตัวตนยึดมั่นถือมั่นทั้งสังขารและวิสังขาร ***** ธรรมที่เป็น “วิราคะ” คือ สิ้นหลงยึดมั่นทั้งสังขารธรรม และวิสังขารธรรม ว่าเป็นเรา เป็นตัวเรา เป็นตัวตนของเรา เป็นของของเรา จึงมีความสำคัญที่สุด ธรรมทั้งหมดนี้ถึงใจ และสรุปลงมาสั้น ๆ เป็นภาษาง่าย ๆ ที่หลวงตา ย่อมาง่ายซึ่งได้ใจความสำคัญว่า... ————— “หลวงตา : ***** ตายก่อนตาย... “นิพพาน” “คนตาย”... ไม่อยาก!!! ไม่สงสัย!!! ไม่ถามใคร!!! ไม่ดิ้นรนค้นหา!!!” ————— มัน “ยิ้ม” เมื่อได้อ่าน ข้อความสั้นตรงและใจความครบทั้งหมดในตัวคะ กราบแทบเท้าหลวงตาคะ หลวงตา : สาธุ ~~~~~~~~~~~~~~~ หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโยโอวาทธรรมจากปุจฉาวิสัชนา29 มีนาคม 2563 หมายเหตุ : ฟังไฟล์เสียงเกี่ยวกับเรื่อง ตายก่อนตาย เพื่อความถึงใจเพิ่มเติม 200320B-2 อยู่หรือตายด้วยใจที่ไม่กังวลhttps://www.youtube.com/watch?v=5SFIL2FuonI 191222A1-1 ตายก่อนตายhttps://www.youtube.com/watch?v=gmt3d7_CnQQ 191005A2-2 พิจารณาความตายตลอดเวลาhttps://www.youtube.com/watch?v=lA5Gtxo3tlQ 190921A1-2 พิจารณาความตายจนลงแก่ใจ(วีดีโอภาพเคลื่อนไหว องค์หลวงตาแสดงธรรมที่ โรจนธรรมสถาน 21 ก.ย.62)https://www.youtube.com/watch?v=5PdcAsKYcVE 170527C-4 ตายก่อนตายhttps://www.youtube.com/watch?v=sQLkOMRQjzg 180201B-2 ฝึกตายก่อนตาย ทำให้ได้ทุกขณะปัจจุบันhttps://www.youtube.com/watch?v=qlW2Ny1LSKw 180117A-2 ฝึกปฏิบัติเพื่อตายก่อนตายhttps://www.youtube.com/watch?v=K-VnnQbBe5o 170707B-4 รู้สึกตายก่อนตาย จนถึงใจhttps://www.youtube.com/watch?v=OQyxSataOxc 170527-5 ซ้อมตายก่อนตายจนถึงใจhttps://www.youtube.com/watch?v=djW7E1VOKgk ~~~~~~~~~~~~~~~