หลวงตาณรงศักดิ์ ขีณาลโย

โดยธรรมชาติของที่มันมีขึ้นมา ที่มันปรุงแต่งขึ้นมา ที่มันกระเพื่อม ที่มันไหวตัวขึ้นมา ก่อนไหวตัวมันก็ไม่ไหว ก่อนมีมันก็ไม่มี ก่อนกระเพื่อมก็ไม่กระเพื่อม

ดังนั้นมันต้องไหวมาจากไหนล่ะ? เราก็สังเกตดู ก็ไม่ใช่ว่าไปสังเกตนะ หมายถึงว่า... ให้มันเริ่มต้นมาจาก “ความไม่มีอะไร” ก่อน เดี๋ยวมันก็มีอะไรขึ้นมา คือมันเริ่มต้นจากความไม่มีอะไรเลยทุกอย่าง

เหมือนอย่างเดิมเนี่ย ก็มีแต่ความว่างเปล่าของจักรวาล ไม่มีโลก ดวงดาว ดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ไม่มีสักดวงหนึ่ง ไม่มีสสาร ไม่มีพลังงานเลยในจักรวาล

ในใจเราก็เหมือนอย่างนี้ คือในขณะจิตเดียวมันเหมือนกับไม่มีอะไรเลย มันก็เหมือนกับว่ากลับคืนไปสู่ความตั้งต้นอย่างเดิม คือทุกอย่างมันมาจาก "ความว่าง" ของจักรวาล แล้ว "ความว่าง" ก่อขึ้นมาเป็น "พลังงาน" จาก "พลังงาน" ก็ขึ้นมาเป็น "รูป"

เพราะฉะนั้น สสาร, พลังงานมันมาจากความว่าง แล้วก็ก่อตัวขึ้นมา จากไม่มีอะไรแล้วก็มีอะไรขึ้นมา มีอาการ มีความว่าง มีความรู้สึกนึกคิดอารมณ์ มีความพยายามจะไปรู้ ไปดู ไปเห็น สงสัย ใคร่ครวญ ตรึกตรอง วิเคราะห์ วิจารณ์ วิจัย เพ่ง จ้อง จะพยายาม จะเข้าไปดู เข้าไปสังเกต จงใจ พยายาม พยายาม ๆ เข้าไป จงใจที่จะดู เจตนาจะดู พยายามจะดู ตั้งใจจะดู คืออยู่ ๆ มันมีอาการขึ้นมา จากที่ไม่มีอาการ... แล้วก็มีอาการขึ้นมา

อาการทุกอาการมันมาจาก “ความไม่มีอะไร”... ไม่มีอาการนั้น แล้วก็มีอาการขึ้นมา จงใจจะเข้าไปดู เจตนาจะเข้าไปดูจิต เจตนาจะเข้าไปรู้ มีความพยายามจะรักษาขึ้นมา อยู่ ๆ ก็ตั้งใจอะไรขึ้นมา อยู่ ๆ ก็บ่นอะไรขึ้นมา อยู่ ๆ ก็พูดอะไรขึ้นมาคนเดียว คือปกตินะอันเนี้ย มันเป็นสิ่งปกติที่มีขึ้นมาจากความไม่มีอะไร

แล้วไม่ได้ทำอะไรนะ อยู่อย่างความไม่มีอะไรนี่แหละ ไม่ใช่ว่าอยู่อย่างความไม่มีอะไรเป็นพื้นนะ ไม่ใช่นะ!!!

มันเป็นได้เสี้ยววินาทีเดียว ไม่ใช่ว่าเป็นนาที “เสี้ยววินาทีเดียวในความไม่มีอะไร” แล้วก็มีอะไรขึ้นมา ไม่ใช่ว่าเราไปจับตรงความว่าง ได้นานเป็นชั่วโมงเป็นวันได้หรอก ไม่มีใครทำได้ ไม่มีใครในโลกนี้ไปจับตรงความว่างได้

เพราะที่มีตัวเราไปจับความว่างได้... มันคือ “ยึดถือ” มันไม่ใช่ว่างจากตัวตนแต่มันมี "ตัวเราไปจับความว่าง"

เพราะฉะนั้น ธรรมชาติมันก็ว่างได้แค่เสี้ยววินาทีเดียว แล้วก็มีสังขารขึ้นมา แล้วก็ดับกลับคืนไปสู่ความไม่มีอะไร จากไม่มีอะไรแล้วก็มีสังขารขึ้นมา คือมีความรู้สึกนึกคิด อารมณ์ มีความพยายามเข้าไปดู ไปจ้อง ไปเพ่งไปพยายาม ไปดิ้นรนค้นหา สงสัยวิเคราะห์ ตรึกตรอง ประมวลผล คืออยู่ ๆ มันก็มีอาการแสดงกิริยาอาการขึ้นมาเลย จากไม่มีอะไรแล้วก็มีขึ้นมา ที่มันมีขึ้นมาทั้งหมดน่ะ มันเกิดขึ้นแล้วมันก็ดับของมันไปเอง แล้วมันก็เป็นอย่างนี้

ทุกปัจจุบันขณะ สังขารทั้งหมดเกิดขึ้นมาจากความไม่มีอะไร แล้วก็ดับกลับคืนไปสู่ความไม่มีอะไร

หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากไฟล์เสียง
200327B-2 ไม่มีตัวเราในความไม่มีอะไร ตอนที่ 1
27 มีนาคม 2563

ฟังจากยูทูป :
https://youtu.be/HqPOtuRM4pg

~~~~~~~~~~~~~~~