ผู้ถาม : กราบนมัสการองค์หลวงตาเจ้าค่ะ ตอนนี้ การ พิจารณากาย ความตาย มัน เปลี่ยนจาก กระดูก มาเป็นเลือดแล้วเจ้าค่ะ อาจเพราะโยมไปดูในหนังสือของหลวงตามหาบัวท่านที่หยิบมาจากปัญจาคีรีเจ้าค่ะ พอเห็นรูปลำไส้เล็ก ลำไส้ใหญ่ ที่มีเลือดสีคล้ำ ๆ ดำ ๆ กระจุกตัวอยู่ตามที่ปรากฏในหนังสือ ภาพนั้นมันติดตาตรึงใจมากเลยเจ้าค่ะ พอเห็นในตัวเรามีสภาพแบบนั้นๆๆ แต่ลึกลงไปอีกคือ บางภาพที่ขึ้นมามันเป็นส่วนเนื้อเยื่อ หรือ เนื้อที่มันอยู่ลึก ๆ ๆ แล้วมีเลือดแดง ๆ ดำ ๆ อัดกันเป็นกระจุก แต่ดูมันสดมากเลยเจ้าค่ะ เหมือนเรากำลังยืนดูของจริง ๆ ความรู้สึกมันปะปนกันเจ้าค่ะ ตอนแรก ๆ ที่เห็นจะกลัว อยากอาเจียน ท้องปั่นป่วน มีความสะเทือนใจเยอะมาก จนบางทีอยากจะร้องไห้แบบทั้งกลัวและทั้งสลดสังเวชเมื่อคิดว่าข้างในตัวนี้มันเป็นแบบนี้นะ มันเป็นแบบนี้ ๆ ๆ ๆ ๆ รู้สึกว่ามันสลดใจ บางทีนิ่งไปนาน ไม่รู้ทำไมทั้งสลดทั้งเศร้าปน ๆ กันเจ้าค่ะ มีหดหู่ใจเหมือนกันเจ้าค่ะ แสดงว่าเลือดนี่มันมีอิทธิพลต่อใจมากเลยใช่ไหมเจ้าค่ะ ความรู้สึกมันถึงได้ทั้งกระอักกระอ่วน อยากอาเจียน หดหู่ อยากระเบิดร้องไห้ออกมาจริง ๆ เจ้าค่ะ แต่โยมก็ยังพิจารณาต่อนะเจ้าค่ะ ไม่ได้หยุด เพียงแต่อยากกราบเรียนหลวงตาให้ทราบเผื่อหลวงตาจะเมตตาชี้แนะการปฎิบัติให้ด้วยเจ้าค่ะ เวลาพิจารณาถึงเลือดที่ขึ้นมาตามที่ต่าง ๆ โยมจะน้อมคิดถึงตอนไปเก็บกระดูกคุณหมอจุ๋งจิ๋งด้วยเจ้าค่ะ เพียรบอกในใจตนว่าเลือดทุกหยดในร่างกายนี้ สุดท้ายก็จะต้องถูกเผาเหลือเพียงขี้เถ้าอย่างที่เห็นนี่แหละ เป็นเช่นนี้ทุก ๆ ชีวิต ตอกย้ำความเป็นเถ้าธุลีไม่เหลือตัวเหลือตนด้วยเจ้าค่ะ ใจมันก็นิ่งลง ๆ ๆ นะเจ้าค่ะ ความกระเสือกกระสนดิ้นรนต่าง ๆ ๆ ดูเหมือนมันมอดลงไปอีกเยอะเจ้าค่ะ เฮ้อ…อนิจจาวตสังขารา คำนี้มันเริ่มปรากฏในใจได้เองจริง ๆ เจ้าค่ะ เมื่อวานแปรงฟันอยู่ดี ๆ มีเลือดออกมา ตอนแรกตกใจ แต่แว้บเดียว…สังขารไม่เที่ยง คำนี้ผุดขึ้นมาในใจเองสงบลงเลยทั้ง ๆ ที่เดิมเป็นคนกลัวเลือดทนไม่ค่อยได้เจ้าค่ะ จะเอาอะไรน้อกับสังขารนี้เดี๋ยวก็จะถูกเผาแล้ว การพิจารณากาย ความตาย นี่ดีนะเจ้าค่ะ ทำให้กลัวตายน้อยลงอีกเจ้าค่ะ นั่งเขียนส่งการบ้านหลวงตา ข้างในมันยังเห็นเลือดอัดกันเป็นกระจุกที่เนื้อเยื่อ ที่ลำไส้ และที่อื่น ๆ ไม่รู้ว่าคือส่วนไหน รู้แต่เป็นเนื้อ/กล้ามเนื้ออะไรแบบนี้เจ้าค่ะ บางทีมันจะเห็นเป็นหลอดเลือดสีดำสด ๆ ใหญ่ๆ และหลอดเลือดแดงก่ำสด ๆ วิ่งไปตามเนื้อเยื่อเป็นกิ่งก้านสาขากระจายไปทั่วไปประมาณนั้นเจ้าค่ะ อื่ย!! คลื่นไส้ อยากอาเจียนเหมือนกันเจ้าค่ะ แบบนี้มันเป็นไงคะหลวงตา หมายถึงใจมันกลัวเหรอเจ้าคะ หรือไม่ยอมรับความจริง เดี๋ยวนี้หลายหนที่มันไม่เห็นผิวหนังด้านนอกแล้วเจ้าค่ะ คือมันเห็นเป็นตัวเราเดินด้วยกายในที่หนังหลุดออกไปแล้ว ก็จะมีสภาพเลือดแดงทั่วทั้งตัว เห็นกล้ามเนื้อหลายส่วนเป็นสีแดงไปเลย เห็นเส้นขีด ๆ ลายกล้ามเนื้อด้วย และบางทีก็เห็นซี่โครงที่ติดกะกล้ามเนื้อสีแดง เห็นเป็นสีขาวของกระดูกแซมออกมาด้วยเจ้าค่ะ และเส้นเอ็นหรือผังพืดไม่แน่ใจแต่เห็นอยู่ด้วยเจ้าค่ะ หลวงตา : มันจะเห็นทั้งธาตุดิน และ ธาตุน้ำ เพราะมันอยู่ติดกัน เมื่อธาตุน้ำละเหยออกไปหมดเมื่อเอาใส่เตาเผาตอนถึงแก่ความตายแล้ว ธาตุดินก็จะเป็นขี้เถ้าธุลี มาจากธาตุดินกลับคืนสู่ธาตุดิน มาจากธรรมชาติกลับคืนสู่ธรรมชาติ ไม่เหลือตัวตนสาระแก่นสารอะไร ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 27 กรกฏาคม 2565
