ผู้ถาม : กราบนมัสการ ส่งการบ้านค่ะหลวงตา
ฟังคลิปหลวงตาพูดถึงเรื่องโลกธาตุที่เงียบสงบสักพักใหญ่แล้ว ฟังไปหลายครั้งก็ไม่เคยได้สัมผัสถึงโลกธาตุที่สงบ ด้วยความที่ชีวิตยุ่งวุ่นวายมีอะไรที่ต้องทำหลายอย่าง พอกลับไปเมืองไทยช่วงระยะสั้น ๆ เมื่อเดือนพ.ค. มีโอกาสแวะไปปลีกวิเวกที่นครศรีธรรมราช จึงได้รับรู้ถึงความเงียบสงบที่เงียบเข้าไปลึก ๆ ถึงในจิตอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน มันเงียบจนบอกไม่ถูก และในความเงียบอันนั้น จิตมันมีความสุขลึก ๆ และมักจะเกิดในเวลาเดิน ก็ไม่ทราบว่าอันนี้หรือเปล่าที่หลวงตาหมายถึงโลกธาตุที่เงียบสงบ
วันนึงมีโอกาสได้สนทนาธรรมสั้น ๆ กับพระรูปหนึ่งเรื่องสังขาร ว่ามันปรุงของมันแล้วมันก็ดับไป มันไม่ได้มาเป็นทุกข์กับเรา จู่ ๆ มันก็ปิ๊งเข้าไปในจิต ความรู้สึกตอนนั้นมันสว่างวาบขึ้นมาจากในจิต เดินกลับไปที่พัก จิตมันก็พิจารณาต่อ ตอนนั้นเองที่เข้าใจลงไปในจิตว่า มันก็แค่นั้นเอง จะทำก็ได้ไม่ทำก็ได้ ไม่มีอะไรที่ต้องไปเอาไปเป็นไปทำ แล้วก็เดินยืนนั่งนอนมีความสุข
สองคืนต่อมา ก็ฝันว่ามีมะเขือ 5 ลูก ไปเด็ดเอามา 3 ลูก ตกใจตื่นตอนตี 3 จิตมันบอกทันทีว่ามะเขือ 3 ลูกนั้นคืออนิจจัง ทุกขังอนัตตา เลยลุกมานั่งสมาธิ ดูการเปลี่ยนแปลงของลมหายใจ อาการปวด เห็นสังขารความคิดที่มันผุดขึ้นมาเหมือนนํ้าพุ พอเห็นมันกำลังจะผุด มันก็ดับไป ทุกอย่างลงสู่ เกิด-ดับ และอนิจจัง อนัตตา
หลังจากนั้น ต้องกลับไปจัดการกับปัญหาที่คาราคาซังอยู่นานหลายปี อยู่กับโลกก็หลุดบ้าง รู้บ้างหลงบ้าง มีโอกาสได้ไปกราบฟังธรรมหลวงตาอีกครั้งพร้อมกับเพื่อน ๆ อีก 4 คน ก่อนกลับมาอังกฤษ แต่ก็ไม่ได้ส่งการบ้าน กลัวว่าจะเว่อร์ คิดว่าจะเขียนส่งเป็นการบ้านแทน แต่ก็ยุ่งวุ่นวายจนเกือบจะลืมสภาวะธรรม
กลับมาอังกฤษช่วงอาทิตย์แรก ได้อยู่กับธรรมชาติ และได้สัมผัสความเงียบสงัดอันนั้นอีกครั้ง ในขณะที่เดิน และได้เข้าใจลงในจิตเรื่องที่หลวงตาโยนผ้า (เมื่อก่อนนี้เข้าใจด้วยสมองและความคิด) เดินยิ้มคนเดียว จิตมันยกมาพิจารณามากขึ้น เรื่องไม่มี มี ไม่มี และอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ตั้งแต่เจอหลวงตาครั้งแรก หลวงตาให้การบ้านเรื่องติดรักติดชัง ยังมีอยู่ค่ะ แต่รู้สึกว่าวางเร็วขึ้น
ที่ผ่านมาไม่เคยตั้งความหวังเรื่องนิพพาน ที่พยายามฝึกฝนและศึกษา เพราะมีหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมา ที่ต้องสอน จึงพยายามให้ถูกต้องตามธรรมให้มากที่สุด เพราะกลัวมากว่า ถ้าผิดจะตกนรก
การอธิษฐานเชื่อมต่อพลังจิตก็ทำอยู่ค่ะ อาจจะไม่ทุกวัน วันไหนไม่ลืมก็ทำเช้าเย็นค่ะ
กราบส่งการบ้านแค่นี้ค่ะ กราบขอหลวงตาเมตตาชี้แนะด้วยค่ะ ผิดพลาดประการใดก็กราบขอขมาต่อองค์หลวงตาด้วยค่ะ กราบขอบพระคุณค่ะ
เมื่อวานนี้ได้ฟังคลิปบทเรียนสุดท้ายของหมอจุ๋งจิ๋ง เป็นบทเรียนที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง ฟังแล้วนํ้าตาคลอ เห็นความเมตตาของครูบาอาจารย์ที่จะช่วยให้ศิษย์ได้หลุดพ้น ในช่วงเวลานาทีสุดท้าย ยิ่งใหญ่ มหาศาลไม่มีประมาณจริง ๆ ขอน้อมกราบสาธุด้วยความเคารพยิ่งค่ะ และแม้คุณหมอจุ๋งจิ๋งจะกลับคืนสู่อ้อมกอดของธรรมชาติแล้ว ยังทิ้งบทเรียนธรรมะสอนใจข้อใหญ่ไว้ให้อีกหลายคนได้เรียนรู้และพิจารณาในสัจธรรมความจริง สาธุและขอบพระคุณค่ะ
หลวงตา : จะรู้ด้วยใจ เห็นด้วยใจ เข้าใจถึงใจด้วยใจ ธรรมเป็นใจ หรือ ใจเป็นธรรม เป็นปัจจัตตัง
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 20 กรกฏาคม 2565
