ผู้ถาม : กราบองค์หลวงตาเจ้าค่ะธรรมวันนี้กระแทกใจเหลือเกินเจ้าค่ะ โง่มานาน.... มาก… จริง ๆ เจ้าค่ะ
หลงรอนแรม...
วิ่งแล่น.. ทะยานอยาก !
พาทุกข์ยาก.. ลำบาก.. มากเหลือแสน
พาตกสูง ตกต่ำ ซ้ำขาดแคลน
หลงติดใน.. ดินแดน "อวิชชา"
น้ำตาไหลเนืองนอง.. ดุจท้องสมุทร
ไม่เคยหยุด.. กลับมองเห็น.. เป็นหรรษา
ใจเจ้าเอ๋ย.. ดุจหลับไหล.. ในมนตรา
มีแต่ม่าน "อวิชชา".. ปิดบังใจ
ตื่นเสียที.. เถิดเจ้า.. จงตื่นเถิด !
อย่าหลงเพลิด.. มัวเมา.. เขลายิ่งหนา
เสียงแห่งธรรม.. พร่ำบอก.. จงออกมา
อย่าหลงไหล.. ในมายา.. หลอกลวงใจ
กลับคืนสู่… ความจริง… กันเสียเถิด
กลับคืนสู่… ความไม่เกิด.. พ้นสังสาร์
กลับคืนสู่.. "ความไม่มี".. ที่จากมา
จบวงจรฯ .. "อวิชชา" จบเสียที !
ลูกขอน้อมกราบขอบพระคุณองค์หลวงตาอย่างสูงสุด ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่องค์หลวงตาอดทนกับความโง่เง่าไม่เอาไหน สิ่งใดที่ลูกเคยประมาทพลาดพลั้งด้วยอวิชชา ตัณหา อุปาทาน ต่อพระรัตนตรัย และต่อองค์หลวงตา ลูกน้อมกราบเจ้าค่ะ
หลวงตา : สาธุ … ให้อโหสิกรรมทั้งหมด นะ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 17 มกราคม 2562
