ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาเจ้าค่ะ ในขณะที่อยู่กับ "รู้" ว่าทุกอย่างนั้นเป็นสังขารที่เกิดดับเอง ไม่มีตัวเราอยู่จริง ในการทำความเพียรต่อไปนั้น ที่อยากกราบเรียนถามหลวงตา คือ
- เพียรอยู่กับ "รู้" ไม่ว่าสังขารนั้นจะปรุงแต่งอะไร ไม่มีเราต้องคอยไปช่วยหรือตั้งใจ จงใจ พยายาม เจตนา
- ที่หลวงตาบอกว่าให้เพียรพิจารณาความไม่เที่ยง หรือความตายหรืออะไรก็ตาม มันจะยังมี "เรา" เป็นผู้พิจารณา ไปเป็นผู้ตั้งใจ จงใจ ไปช่วยเหลือเพื่อจะได้บรรลุมรรคผลนิพพาน
ที่ต้องเพียรต่อไปคืออยู่กับ "รู้" โดยไม่ต้องสนใจว่า เรื่องที่สังขารปรุงแต่งนั้นจะเป็นอะไร ก็ "แค่รู้" หรือต้องเพียรพิจารณาลงในไตรลักษณ์ แล้วก็รู้ว่าเพียรพิจารณาไตรลักษณ์อยู่เจ้าค่ะ
กราบขอหลวงตาโปรดเมตตาช่วยชี้แนะสอนสั่งด้วยเจ้าค่ะ
หลวงตา : ที่ว่า “เพียรอยู่กับรู้” นั้น ก็เป็นสังขาร
เพราะไปหลงยึด ว่าเรารู้ หรือ เราเป็นผู้รู้
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม 2562
