ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาครับ ผมได้ add ไลน์ของหลวงตามาจากเพื่อน ชอบบทความที่ส่งมาทุกอันมาก ผมมีความเห็นส่วนตัว อยากจะกราบเรียนหลวงตา หากเป็นประโยชน์ในการสื่อสารธรรมครับ
“ธรรมชาติไม่มีภาษา ภาษามีแต่ในมนุษย์ จากสมองที่อัจฉริยะ สมองมนุษย์จำลองโลกขึ้นมาทั้งใบด้วยภาษา มนุษย์มีอวิชชา ตกเป็นทาสของสมอง แยกแยะภาษากับธรรมชาติไม่ได้ นอกจากบุรุษผู้ฝึกแล้ว”
(Hare Krishna)
ผมมีโอกาสพิจารณาคำว่า "เราไม่มีอยู่จริง" มาพักใหญ่หลายปี เกิดมุมมองใหม่ว่า
เรามีจริง (เรามีอยู่) แต่ไม่ใช่ของจริง
เรามาจากความคิดของสมอง (อุปาทาน) ตามกระบวนการของอิทัปปัจจยตา
ความคิดมีจริง แต่ไม่ใช่ของจริง
Thinking exists but UNREAL (light bulb)
หลวงตา : เมื่อโยมเห็นว่า “เรามาจากความคิดของสมอง”
ดังนั้น “เรา ตัวเรา ของเรา” รวมทั้งความคิดว่า “เรามีจริง (เรามีอยู่) แต่ไม่ใช่ของจริง และ ความคิดว่า “เราไม่มีอยู่จริง” ก็มาจากความคิดของสมอง
ทั้งสมอง และ ความคิด เป็นสังขารปรุงแต่ง ไม่เที่ยง เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จึงไม่ใช่ตัวตนคงที่ เป็นทุกข์ ทนอยู่สภาพเดิมไม่ได้ อย่าหลงยึดมั่นถือมั่นว่า เป็นเรา เป็นตัวเรา เป็นของเรา
ถ้าโยมรู้เห็นจากใจจริง ๆ ในปัจจุบันขณะ ว่า
ความเห็น ความคิด นึก ตรึกตรอง ความปรุงแต่ง ความรู้ ความเข้าใจ ความเพ่งพิจารณา ความรู้แจ้ง ความรู้สึก..... ว่า เป็นเรา เป็นตัวเรา เป็นของเรา เป็นเพียงสังขารปรุงแต่งมาจากสมอง
เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก็จะสิ้นหลงยึดมั่นถือมั่น
แล้วจะเป็นปัจจัตตัง รู้แก่ใจว่า บัดนี้สิ้นผู้เสวย สิ้นผู้กินอาการ หรือ สิ้นผู้ยึดมั่นถือมั่น แล้ว
เมื่อสิ้นผู้ยึดมั่นถือมั่น ก็รู้ว่าสิ้นกิเลส พ้นทุกข์ (นิพพาน)
พระอริยเจ้า ท่านอยู่กับรู้นี้
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 2562
