ผู้ถาม : กราบนมัสการค่ะองค์หลวงตา และขอโอกาสองค์หลวงตาข่วยแนะนำค่ะ ช่วงนี้และเมื่อคืนก่อนนอน พอมีเวลาว่างเฝ้าดูรูปูตามคำสอนหลวงตา จะไม่ได้ฟังอะไร ไม่ได้ทำอะไร คอยมองใจตัวสังขารที่จะเกิด ความนึกคิด มองอย่างรู้เฉยอยู่ในใจ รู้สึกมองตัวรู้ที่กำลังมองตัวเกิดสังขาร แล้วมันก็เปลี่ยนไปอีก ค่อย ๆ สังเกตค่ะ จนเมื่อคืนเกิดขึ้นในฝันค่ะ เหมือนจิตมันพรึบลงเกิดสว่างเย็นมีประกายน้อย ๆ ค่ะ ปล่อยมองการเกิด สังเกตจะดับไปเมื่อไหร่ อนัตตาค่ะ
ขอเรียนถามความรู้คำแนะนำจากองค์หลวงตาค่ะว่า สภาวะอะไร ความรู้ความเข้าใจถูกต้องไหมคะ กราบขอบพระคุณค่ะหลวงตา ไม่รู้อะไร แต่ไม่ได้ให้เทิดค่าอะไรค่ะหลวงตา หลวงตาช่วยตอบด้วยค่ะ
หลวงตา : ตอบด้วยโอวาทธรรมของหลวงพ่อชา สุภัทโท
“อย่างนี้ คือ ภาวนา
การภาวนา ก็คือการพิจารณาแก้ไขในตัวมันเอง ให้ดูตัวเองให้มันมาก ๆ ให้ดูเจ้าของให้มาก ๆ ให้ตามดูจิตของเรา ความรู้สึกของเรา ความปรุงแต่งของเรา ความเป็นจริงไอ้สิ่งนึกคิดทั้งหลาย มันคือเรื่องปรุงแต่งทั้งนั้นแหละ พูดง่าย ๆ อย่าไปวิ่งกับมัน อย่าไปตามมัน มันเป็นเรื่องปรุงแต่งจิตสังขาร สังขารมันปรุงแต่ง เดี๋ยวเอาอย่างนี้ เดี๋ยวเอาอย่างนั้น ให้พยายามทำ กำหนดตามอาการที่มันเกิดขึ้นมา มันเป็นของอะไรที่ไม่แน่นอนสักอย่างหนึ่ง มันเห็นมันชัดก็หมดสงสัย
ไอ้ความคิดอะไรที่เกิดขึ้นมา ก็รู้ว่ามันไม่แน่ อย่าไปหมายมั่นมัน มันก็หมดเท่านั้น มันไม่หมดทำให้มันหมด มันก็หมดเท่านั้น มันเป็นเรื่องปรุงแต่งสังขาร ถ้าเราไม่รู้จักก็เข้าใจว่า มันเป็นเรื่องของปัญญา ความรู้สึกนึกคิดทั้งหลายมันเป็นเรื่องปรุงแต่งทั้งนั้น ไม่ใช่ความรู้อันแท้จริง แต่เราเข้าใจว่ามันเป็นความรู้ ความรู้ไม่วาง ถ้าความรู้จริงมันจะวาง”
โอวาทธรรมหลวงปู่ชา สุภัทโท
จาก มรดกธรรมเล่มที่ 13 “ความผิดในความถูก” หน้า 19
(ดาวน์โหลดหนังสือฉบับเต็มได้ที่ https://bit.ly/2H7l1Yo)
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2562
