ผู้ถาม : ความเป็นปกติ ความไม่มีอะไร ความตื่น ความเบิกบาน ไม่ใช่สิ่งอันเป็นที่สุด
เมื่อไหร่ มีสิ่งอันเป็นที่สุด เมื่อนั้น จะมีสิ่งอันเป็นที่เสื่อม
และมันกลับเป็นมายา แห่งเป้าหมายและการเดินทางเจ้าค่ะ
"ไม่มี" ไม่ใช่ สิ่งอันเป็นที่สุด
"สิ่งอันเป็นที่สุด" กลับ ไม่มี
หลวงตา : อะไรเอ่ย ? ....
“มี....ไม่มี
ไม่มี....มี”
ใครค้นพบ จบประสงค์
(ปริศนาธรรม หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต)
ผู้ถาม : กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะหลวงตา หนูเห็นชัดแล้วค่ะว่าหนูหลงยึดถือใจ (เลยหลงเป็นจิต)
จะพยายามจนสุดความสามารถเพียงใดก็ทำให้จิตกลายเป็นใจไปไม่ได้ เพราะเค้าเป็นธรรมชาติคนละอย่างกัน
ความมี มีอยู่แต่สุดท้ายก็ไม่มี
ความไม่มี มีอยู่ตลอดกาล
#ความมี ไม่อาจยึดมั่นถือมั่นได้#
กราบแทบเท้าหลวงตาด้วยความเคารพ ธรรมถึงใจทุกคำเจ้าค่ะ
หลวงตา : สาธุ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2562
