ผู้ถาม : หลวงตาคะ วันนั้นหลวงตาว่า "เมื่อถึงวันตายจะทันมันไหม เพราะ ถอดออกจากรูปกายหยาบ กายโปร่ง .... ก็ยังเหลือจิต .... อันนี้ .. แหละ ที่มีความไม่รู้หลงไปเป็นจิต ขันธ์สุดท้ายที่พาไปเกิด แล้วหนูจะทันมันได้ยังไง
หลวงตา : คติธรรม หลวงปู่บุญมา คัมภีรธัมโม
"ผู้ใดเห็นตน ผู้นั้นเห็นธรรม ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นพระพุทธเจ้า.." ท่านให้มีพุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ สังฆัง สรณัง คัจฉามิ แต่ทุกวันนี้อ้างตัวว่าเป็นนักปฏิบัติเอา นอน สรณัง คัจฉามิ กิน สรณัง คัจฉามิ ขี้เกียจขี้คร้านเอาของเหล่านี้เป็นที่พึ่ง แล้วจะเห็นธรรมอันทรงคุณค่าของพระพุทธเจ้าได้อย่างไร...”
หลวงปู่บุญมา คัมภีรธัมโม
วัดป่าสีห์พนมประชาคม อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
“ผู้ใดเห็นตน” คือ เห็นว่าตนไม่มีตัวไม่มีตน
ผู้ถาม : เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ แม้แต่ "จิต" สุดท้ายก็ไม่มีตน มันชัดเจนมากเลยเจ้าค่ะหลวงตา ก่อนหน้านี้งง ๆ เข้าใจว่า แค่เห็นกายทิพย์ไม่ใช่เรา แต่แท้ที่จริง มีละเอียดกว่านั้น
หลวงตา : สาธุ
ผู้ถาม : ขอบพระคุณองค์หลวงตาเจ้าค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างที่องค์หลวงตาถ่ายทอดมามันไม่เคยหายไปไหนเลยเจ้าค่ะ มันไหลเอิบอาบล้างความเห็นผิดในใจ เปรียบเสมือนน้ำดีที่ไหลแทนที่น้ำเสีย แสงสว่างที่คลี่คลายความมืดให้หายไป ขอบพระคุณองค์หลวงตาที่มอบแสงสว่างแห่งปัญญาให้เสมอมาเจ้าค่ะ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2562
