ผู้ถาม : องค์หลวงตารู้วาระจิต ลูกไม่จำเป็นต้องถามเลย
วันนี้โลกธาตุสั่นสะเทือน ขนลุกซู่อยู่พักใหญ่
แค่รู้ว่า ตัวเราที่ละเอียด ๆๆๆๆๆ มาก ๆๆๆๆ เข้าไป ตัวผู้ที่เห็น ไม่ทราบจะเรียกอย่างไร รู้แต่มันละเอียดมาก ๆๆๆๆ มันถูกเจอแล้ว จึงเกิดอาการเช่นนี้
เห็น ผู้เห็น ผู้ที่.....
แค่นี้ เห็นมันสลด มันเก้อ ๆ แค่นี้
ลูกเพียรฟังไฟล์เสียงคุณพี่จ๋ากลับไป กลับมา มันเหมือนเข้าใจ แต่ไม่รู้เข้าใจอะไร มันหาย อธิบายไม่ได้ แต่รู้อยู่ มันขึ้นมาว่า บอกหลวงตา อยู่กับ รู้ พุทธะ
จริง ๆ แล้ว ตอนนี้ มันรู้ตลอด ไม่รู้จะกราบเรียนหลวงตาอย่างไรเจ้าค่ะ
หลวงตาเคยเมตตา บอกว่า แม้ยาที่กินแล้วง่วง หรือ ไม่ง่วง มันไม่มีผลกับร่างกายนี้ จิตนี้ อีกต่อไป ข้างใน กลวงโบ๋ ไม่รู้คืออะไรเจ้าค่ะ
เมื่อถึงเวลา สังขารจะหยุดของมันเอง ไม่มีใครสั่งได้ มันจะเป็นของมันเอง เช่นนี้นะเจ้าคะ
มันจะวางของมันเอง เมื่อมันเห็นตัวเอง
มันเหมือน มีใคร อะไรบางอย่าง ไม่รู้จะเรียกอย่างไร มันหายไป มันมีรอยต่อ
มันไม่มีสุข มันไม่ใช่ทุกข์ มันเหมือนเฉย ๆ มันปกติ
หากมีสิ่งใดคลาดเคลื่อน ขอองค์หลวงตาเมตตาลูกด้วยเจ้าค่ะ
น้อมกราบในมหาเมตตาที่องค์หลวงที่เมตตาลูกมาตลอด ลูกไม่ค่อยมีการบ้านส่งหลวงตา ไม่รู้ว่าจะส่งอะไรเจ้าค่ะ หากถูกควรแล้วน้อมถวายปฏิบัติบูชาเจ้าค่ะ
หลวงตา : ถ้าเคยพบเห็น “ความรู้ที่รู้ขึ้นมาเอง” แม้เพียงแว็บเดียว โดยไม่ได้มีเจตนารู้ จงใจรู้ ตั้งใจรู้ หรือ พยายามรู้
ก็จะจดจำได้ถึงใจ ต่อไปก็จะพบเห็นเขาได้บ่อย ๆๆๆ...... ยิ่งขึ้น
แล้วจะรู้แจ้งแก่ใจว่า ความพ้นทุกข์ในปัจจุบัน และ ความสิ้นการเวียนว่ายตายเกิดให้เป็นทุกข์ในภพชาติต่อ ๆ ไป ก็อยู่ที่ความรู้ที่ไม่ปรุงแต่งนี้เอง
ผู้ถาม : สาธุ สาธุ สาธุ เจ้าค่ะ น้ำตาคลอ น้อมรับมหาเมตตาเจ้าค่ะ น้อมกราบหลวงตาจากใจเจ้าค่ะ น้อมกราบ กราบ กราบ เจ้าค่ะ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 18 ธันวาคม 2562
