ผู้ถาม : หลวงตาคะ วันนี้ที่หลวงตาเมตตาชี้แนะ หลวงตาบอกว่า การปฏิบัติตอนนี้ เหมือนกับตีเมืองเข้าไปแล้วแต่ไม่เจอ “อวิชชา”
“อวิชชา” คงเจอไม่ได้ใช่มั้ยคะ เพราะแท้จริง “อวิชชา” ไม่มี
สังขารเท่านั้น เกิดขึ้น
สังขารเท่านั้น ตั้งอยู่
สังขารเท่านั้น ดับไป
นอกจาก สังขารแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นอกจาก สังขารแล้ว ไม่มีอะไรตั้งอยู่
นอกจาก สังขารแล้ว ไม่มีอะไรดับไป
ขอก้มกราบนอบน้อมในความเมตตาของหลวงตาที่เมตตาเสมอค่ะ
หลวงตา : ความรู้สึกว่ามี “ตัวเรา” หลงสังขาร (ความคิด ความปรุงแต่ง) เป็น “อวิชชา”
มี “ตัวเรา” พยายามรู้เท่าทันสังขารในปัจจุบันขณะ เพื่อไม่ให้ตัวเราหลงสังขาร เป็น “อวิชชา”
มี “ตัวเรา” ที่จะสิ้น “อวิชชา” แล้ว “ตัวเรา” จะ “นิพพาน” อย่างนี้เป็น “อวิชชา”
รู้เท่าทัน “ความเป็น” ตัวเรา เป็นเพียง “สังขาร” ความคิดความปรุงแต่ง
เมื่อรู้เท่าทันสังขารความคิด ความปรุงแต่งเป็นตัวเรา เป็นของเรา ก็จะไม่หลงยึดสังขาร เป็นตัวตน เป็นตัวเรา เป็นของเรา
คงปล่อยให้สังขาร ความคิด ความปรุง เกิดดับอย่างเก้อ ๆ หรือ เกิดเอง ดับเอง เกิดเอง ดับเอง
ส่วนผู้ยึดถือไม่มี
ไม่มีผู้ยึด ก็ไม่มีมีผู้ทุกข์ (นิพพาน)
ปุจฉาวิสัชชนาเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม 2563