ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ โยมต้องรวบรวมความกล้าไลน์หาหลวงตา ช่วงที่ไลน์กลุ่มหลวงตาหายไปหลายวัน ทำให้โยมเห็นคุณค่าของธรรมในกลุ่มหลวงตาที่เคยละเลยด้วยมีจนอ่านดูไม่ทัน
ใจโยมตอนนี้เหมือนคนว่ายน้ำยังไม่แข็งกลางทะเลมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไร้ที่พึ่ง จิตมันกลับมาพึ่งตนเองขึ้นแต่ก่อน ด้วยได้ฟังธรรมหลวงตาที่สอนท่านอื่นและเห็นจริงว่าโยมมีความกลัวและคิดว่าเราทำไม่ได้หรอก ธรรมนี้สูงเกินเอื้อม แท้จริงความคิดนี้เป็นอุปสรรค และเรื่องนันทิที่หลวงตาสอน
โยมไม่จดจ่อต่อการพิจารณาอสุภะและความตายเนือง ๆ ตามที่หลวงตาแนะ (ใจคิดเราจะทำได้เหรอ 4 วันกายระเบิด) ตอนนี้เห็นใจมันสลด กลัวความตายและฮึดที่จะเพียรเพื่อการยอมรับขึ้นอีก กลัวจะไม่มีหลวงตาเป็นหลัก เคว้งคว้างกลางทะเลค่ะ
การพิจารณาที่โยมเคยทำตั้งแต่ไข่กับอสุจิก่อตัวเรื่อยไปจนตายแตก ธาตุแต่ละธาตุไปรวมคืนกับดิน น้ำ ลม ไฟ ในธรรมชาติ แต่จิตของโยมที่ได้เคยฟังธรรมหลวงตามันต่อไปที่ธาตุรู้รวมไปกับช่องว่างในอากาศ มันไม่อยากรวมกลับมาก่อเป็นร่างแล้วเริ่มใหม่ค่ะหลวงตา ใจมันแย้งว่าจะมารวมอีกทำไม
แต่โยมก็ย้อนพิจารณาที่ไข่กับอสุจิในแบบเดิมจนแตกสลาย ธาตุรู้ไปรวมกับความว่างช่องเล็ก ๆ ในอากาศวนแบบนี้อีกซ้ำ ๆ การพิจารณาแบบนี้ได้มั้ยคะหลวงตา
ตอนนี้โยมเห็นได้มากขึ้นถึงการเกิดเอง แต่ยังเห็นการดับเองได้น้อยอยู่ค่ะ
กราบหลวงตาด้วยความเคารพ
หลวงตา : มันเป็นธรรมดา
เกิด แล้ว ตาย
พบ แล้ว พลัดพราก
ไม่มี แล้ว มี
มี แล้ว ไม่มี....
***** ไม่มี… มี *****
พิจารณาให้เห็นสัจธรรมนี้
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 8 เมษายน 2563
