ผู้ถาม : วันนี้รู้สึกใจเบิกบาน โดยไม่ทราบสาเหตุ แต่อย่างน้อย ก็เห็นถึงความบังคับไม่ได้ของมัน บางวันก็หงุดหงิดเหนื่อยหน่าย แต่วันนี้ก็เบิกบาน สดใส สงบเย็น วันที่หงุดหงิดเหนื่อยหน่าย เมื่อพยายามจะดิ้นให้หลุด รู้เลยว่ากลับยิ่งดิ้นไม่ออก และแย่กว่าเดิม ยิ่งพยายามไม่สนใจ กลับกลายเป็นยิ่งสนใจ หลวงตา : ทุกขณะจิตปัจจุบัน อย่าส่งจิตออกนอกไปสนใจอารมณ์ที่ถูกรู้ ให้รู้แจ้งออกมาจากใจ (วิสังขาร) ที่ไม่สามารถปรากฏกิริยาอาการใดๆ ว่า ความรู้สึกว่า "เรา........" เช่น เราดีใจ เราเสียใจ เราพอใจ เราไม่พอใจ เราสดใส เบิกบาน เราเศร้าหมอง หดหู่ เบื่อ เซ็ง กลุ้ม เราสงบเย็น เราหงุดหงิดเหนื่อยหน่าย เรารู้ เราเห็น เราเข้าใจ เรารู้แจ้ง เรามีปัญญาโพลงขึ้นมา เรายังติดอะไรอยู่ เราจะต้องพยายามให้หลุด เรายังไม่พ้นทุกข์ เราพ้นทุกข์ เรา.......หรือ ตัวเรา.......หรือของเรา ทุกขณะจิตปัจจุบัน เป็นเพียงสังขารปรุงแต่ง ว่างจากสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 29 เมษายน 2560
