ผู้ถาม : กราบนมัสการครับหลวงตา ตอนนี้ผมมีแต่อาการของขันธ์ห้า ใจก็รู้อาการของขันธ์ห้า ไป บางทีใจก็กระเพื่อมขึ้นมาก็ได้แต่รู้ถึงความกระเพื่อมนั้น แม้กระทั่งความสงบก็รู้ ก็ได้แต่ปล่อยวางไปเรื่อย ๆ ครับ กราบขอบพระคุณในความเมตตาขององค์หลวงตาครับ
หลวงตา : ความรู้สึกว่าอาการขันธ์ห้าเป็นของผม ความรู้สึกว่าเป็นผมผู้รู้ ผู้ดูอาการไม่เที่ยง ไหว ๆ กระเพื่อม ๆ ความรู้สึกสงบ สงัด นิ่งเงียบ ความรู้สึกว่าง เวิ้งว้างไปหมด ผู้ปล่อยวาง ทั้งหมดนั้นเป็นสังขารปรุงแต่งทั้งสิ้น ... วางงงงงง ....
"เหนือสุข เหนือทุกข์ เหนือความว่าง เหนือความสงบ ไม่มีที่หมาย ไม่มีใครได้อะไร ไม่มีใครไม่ได้อะไร ไม่มีใครเป็นอะไร ไม่มีใครไม่เป็นอะไร" ไม่มีที่หมาย ไม่มีอดีต ไม่มีผู้หยุดอยู่ในปัจจุบัน ไม่มีผู้ถึงอะไร ไม่มีผู้ไม่ถึงอะไร
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน 2560
