ผู้ถาม : หลวงตาเจ้าคะ ที่หลวงตาบอกว่าเวลาที่หนูอยู่คนเดียว ให้เฝ้าดูอยู่ที่ประตูใจประตูเดียว (ไม่ต้องมีตัวช่วย) เหมือนกับตัวต่อตัว ระหว่างสติกับสังขาร หนูสังเกตว่ามันมักจะมีตัวเราเข้าไปแทรกแซงด้วยเจ้าค่ะ โดยเฉพาะถ้าเป็นสังขารที่ไม่ดี คือมันเหมือนกับสังขารมันจะดับไปเลย ประมาณนี้เจ้าค่ะ และทีนี้หนูก็พิจารณาต่อไปว่า การมีตัวเราไปเฝ้าดูอยู่ที่ประตูใจ มันเป็นเหมือนกับไปจับจ้อง ยังมีตัวเราอยู่ที่ไปดู หนูก็เลยไม่ไปเฝ้าดู แต่แค่รับรู้รับทราบตามธรรมชาติ เหมือนที่หลวงตาสอนบ่อย ๆ ว่าแค่รับรู้รับทราบ แล้วปล่อยวางเจ้าค่ะ หนูก็ไม่ได้ไปเฝ้ามันอีกเจ้าค่ะ ไม่ทราบว่าปฏิบัติถูกไหมเจ้าคะหลวงตา กราบหลวงตาโปรดเมตตาสั่งสอนเจ้าค่ะ
หลวงตา : กิริยาจิตที่เฝ้าดูที่ประตูใจหรือหนูแค่รับรู้รับทราบ หรือตัวหนูทั้งตัวที่คิดหรือปรุงแต่งได้ ก็เป็นสังขารทั้งหมด ส่วนวิสังขารไม่มีอะไรปรากฏ
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน 2560
