ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตา เมื่อวานหนูได้เดินจงกรมแบบ "ไม่ทำอะไรเลย" ดูค่ะ พบว่ามีทั้งยากและง่าย... ที่ยากคือ เราเคยชินกับการแทรกแซงกับการคิดและดูความคิดตน ที่ง่าย คือ ตอนที่ไม่ทำอะไรเลย มันไม่มีภาระใด ไม่มีอะไรต้องทำจริงๆ นะคะ หนูสังเกตว่าช่วงที่ไม่ทำอะไรเลย เราจะได้ยินเสียงสิ่งแวดล้อมทุกรายละเอียด เช่น เสียงรถ เสียงเครื่องบิน เสียงนกร้อง และเดินแบบไม่รู้สึกว่ามีห้วงเวลา(อันนี้ไม่ทราบจะอธิบายอย่างไร) ไม่ทราบว่าหนูมาถูกทางหรือไม่เจ้าคะ ขอหลวงตาชี้แนะเจ้าค่ะ
หลวงตา : อาการแทรกแซง การคิด การมีผู้ดูความคิด หรือแม้แต่มีอาการอื่นๆ นอกจากนี้ทุกขณะปัจจุบัน เห็นว่าเป็นสังขารที่ไม่เที่ยงทั้งนั้น เขาเกิดขึ้นเองเป็นธรรมดา เขาก็ดับไปของเขาเองเป็นธรรมดา ไม่ต้องไปทำอะไรกับเขา จะเป็นอย่างไรก็ตามทุกขณะปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นสังขาร และวิสังขาร ไม่มีผู้เสวย ไม่มีผู้ยึดมั่นถือมั่น ถ้าขณะจิตปัจจุบันนั้นมีผู้เสวย มีผู้ยึดมั่นถือมั่น ก็แสดงว่าเขาเป็นสังขารปรุงแต่ง จึงแสดงอาการให้รับรู้รับทราบได้ ก็ให้วางไปเสียทั้งหมดทุกขณะปัจจุบัน ถึงแม้จะมีความรู้สึกว่ายังวางไม่ได้ ความรู้สึกนั้นก็เป็นสังขาร จึงสามารถรับรู้รับทราบได้ ก็ให้วางไป วางงงงง ....
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2560
