ผู้ถาม : กราบนมัสการครับ เมื่อวานฟังธรรมหลวงตาแบบธรรมดาปกติ ไม่มีความปรารถนาอะไรจากการฟังนั้น ไม่มีการภาวนา ไม่มีการเจตนาตั้งรู้ไว้ที่ใจเลย ไม่สนใจระวังว่าจะหลงสังขารหรือไม่สังขาร ... ผลของเมื่อคืนคือ สงบ ... เพราะหยุดทำอะไรทั้งนั้น ใช่ไหมครับหลวงตา บางช่วงจังหวะที่กำลังฟังหลวงตาอยู่ ความคิดถึงคนในครอบครัวผุดมา ... มันก็แค่รู้เองได้แล้ว เห็นถึงเยื่อใยที่ยังค้างคา แต่พอผมไม่ได้ยึดถืออะไรในความคิดความรู้สึกนั้น มันก็ไม่ได้ส่งผลอะไรต่อใจ รวมไปถึงความรู้สึกนึกคิดที่เป็นอกุศลที่ผุดมาเอง มันก็หายไปเอง สงบ สุข กราบครับหลวงตา
หลวงตา : ใจสงบ ไม่เกิดดับ แต่ทุกสรรพสิ่งล้วนเคลื่อนไหว เกิดดับ ก็แค่รับรู้อย่างนั้นเอง ไม่มีตัวเรา ไม่มีการยึดถือ ไม่มีการปล่อยวาง
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2560
