ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาเจ้าค่ะ หนูกราบแทบเท้าหลวงตาเจ้าค่ะ ที่หลวงตาโปรดเมตตาสั่งสอนให้หนูได้เข้าใจการปล่อยวางยิ่งขึ้นเจ้าค่ะ ที่หนูได้ฟ้งธรรมจากหลวงตาครั้งนี้ หนูได้นำมาจดไว้พอได้ดังนี้เจ้าค่ะหลวงตา
ธรรมที่ได้ฟังหลวงตามา
- ปล่อยวางการปรุงแต่ง ไม่ใช่ปรุงแต่งการปล่อยวาง ... *เรื่องนี้สำคัญมาก
- ปล่อยวางคือไม่ไปยึด ไม่ไปติด ทุกอย่าง (รอบตัว) มันเป็นปกติอยู่แล้ว มีได้แต่ไม่เข้าไปยึด ไม่เข้าไปติด เหมือนกับที่เรารู้ว่า ธรรมชาติล้วนเกิดขึ้น แล้วดับไป เราก็แค่รู้ ไม่ได้ไปให้ค่า ไม่ได้ยึด เราก็เลยไม่ไปทุกข์กับมัน เช่น เสียงนกร้อง สภาพอากาศ เป็นต้น
- อย่าให้กิเลสลากไป ต้องมีสติยับยั้งชั่งใจพิจารณา
- ไม่มีเราเลย มีแต่สังขารเท่านั้น มันเกิด ดับอยู่ที่ใจเราทุกขณะจิต อย่าเข้าไปร่วม ไปยึด ไปปรุงว่าเป็นเรา มันเกิดแล้วก็ดับไปเอง
หากมีข้อที่ยังเข้าใจผิดหรือไม่ถูกต้อง ขอหลวงตาโปรดเมตตาด้วยนะเจ้าคะ กราบเท้าหลวงตาด้วยความเคารพอย่างสูงสุดเจ้าค่ะ
หลวงตา : ถูกแล้ว เหลือแต่ปล่อยวางความหลงยึดถือว่าเป็นเรา เป็นตัวเรา เป็นตัวตนของเรา หรือมีตัวเราเป็นตัวเป็นตนอยู่ในขันธ์ห้า
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2560
