ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาเจ้าค่ะ ธรรมหลวงปู่หล้าวันนี้เรื่อง "ปัจจุบันมิใช่เป็นพระนิพพาน" หลวงปู่ท่านบอกว่าเป็นการเดินถูกทาง แต่ไม่ใช่ปลายทาง … หลวงตาบอกว่าให้อยู่กับปัจจุบัน คือ รู้แล้วปล่อยวางทุกขณะจิตปัจจุบัน ไม่หลงยึดถือ … อย่างนี้ยังไม่ใช่ปลายทางหรือเจ้าคะ แล้วปลายทางเป็นอย่างไรเจ้าคะหลวงตา และที่หลวงปู่บอกว่า "ไม่สำคัญตนเป็นปัจจุบัน" หมายถึงอย่างไรเจ้าคะ อยู่กับปัจจุบันแล้วยึดปัจจุบันเป็นเราหรือเปล่าเจ้าคะ ถ้าไม่ยึดก็ไม่ใช่สำคัญตนใช่ไหมเจ้าคะหลวงตา ขอหลวงตาโปรดเมตตาแจกแจงธรรมให้เข้าใจด้วยเจ้าค่ะ
หลวงตา : ไม่ยึดอดีต ไม่ยึดอนาคต มีแต่เพียรรู้ ละ ทุกปัจจุบันขณะ แล้ว
แต่ในใจลึก ๆๆๆ .... มีความรู้สึกแอบไว้ว่ามีตัวเราเพียรรู้ละปล่อยวางทุกปัจจุบันขณะ เพื่อ ผลประโยชน์ของตัวเราจะได้ จะถึง จะบรรลุ ..... ตามที่มีความอยาก หรือ ความปรารถนาแอบแฝงไว้ในใจ
สรุปแล้ว - เป็นเพราะยังมีสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา
ใน “ผู้รู้” หรือ
***** ยังหลงยึดถือ “ผู้รู้” ว่า ตัวเราเป็นผู้รู้ หรือ ผู้รู้เป็นตัวเรา
ให้ตั้งใจฟังไฟล์นี้ที่เคยส่งมาประกอบ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 5 กันยายน 2561
