ผู้ถาม : กราบนมัสการค่ะหลวงตา
ยิ่งหายิ่งวน
ยิ่งดิ้นยิ่งทุกข์
ยิ่งอยากรู้ยิ่งหลง
ยิ่งอยากเข้าใจมันยิ่งไม่เข้าใจ
แต่พอหยุดอยาก ทุกอย่างก็จบลงบนความไม่มีอะไรไม่เป็นอะไร
ที่หลวงตาบอกให้หยุดคือหยุดอยาก หยุดดิ้นรนค้นหาเพราะมันไม่มีอะไรให้ค้นหา มันคือความไม่มี ไม่มีตัวเราแล้วจะดิ้นรนไปเพื่อใครมีแต่สังขารเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป ไม่มีตัวเรา ตัวเราไม่มี มีแต่ความรู้สึกที่เป็นตัวเราเป็นสังขาร
กราบขอบพระคุณหลวงตาเจ้าค่ะ โง่แล้วโง่อีก โง่หลงยึดถือ
หลวงตา : ต้องรู้เห็นกริยา หรือ อาการต่างในปัจจุบันขณะด้วยตาปัญญาภายใน หรือ ด้วยใจ เช่น ความอยาก .... ดิ้นรน ค้นหา พยายาม .... สงสัย ใคร่รู้ .... และเห็นว่าเขาเป็นสังขาร คือ ธรรมชาติฝ่ายปรุงแต่งสร้างโลก หากไม่หลงยึดถือ ก็ไม่มีพิษภัย ให้รับกรรม ถึงแก่ความทุกข์
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม 2561