ผู้ถาม : กราบขอโอกาสหลวงตาเมตตาพิจารณาเสียงอ่านเจ้าค่ะ
หลวงตา : มีอวิชชาแอบซ่อนเร้นอยู่ในใจ คือ หลงเข้าใจผิดยึดถือเอา “จิต” ที่คิดตรึกตรองปรุงแต่ง ซึ่งทำหน้าที่เป็น “สติ ปัญญา” เปรียบเหมือนเป็นเรือพาไปพระนิพพาน มาเป็นเรา ตัวเรา หรือของเรา
เมื่อหลงเข้าใจผิดยึดถือเอาเรือมาเป็นตัวเราหรือเป็นจิตใจของเราเสียแล้ว จึงหลงแบกเรือ คือ กายสังขารและจิตตสังขาร หรือขันธ์ห้าไปไหนไปด้วย โดยไม่ปล่อยไม่วางได้ จึงไม่สิ้น “อุปาทานขันธ์ห้า”
ทั้งนี้ เพราะหลงคิดผิดหรือมีความเห็นผิด ซึ่งเป็นมิจฉาทิฏฐิ ว่า “จิต” ซึ่งเป็น “สติ ปัญญา” ซึ่งอาศัยเป็นเรือข้ามฟาก มาเป็นตัวตนของเรา หรือ เป็นจิตใจของเราเสียแล้ว
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม 2561
