ผู้ถาม : กราบหลวงตาค่ะ ระยะหลัง ๆ นั่งสมาธิแล้วฟุ้งมาก เมื่อเราเห็นความฟุ้งซ่านหลายครั้งที่มันไม่ยอมดับ แต่กลับดึงเอาการเห็นเข้าไปร่วมด้วย ต้องกลับมาพุทโธ แล้วรู้อีกเหมือนกับรู้ไม่ชัดค่ะ เป็นแบบนี้หลายครั้งจนได้ยินว่า ช่างมัน ปล่อยมัน มันเป็นสังขาร บางครั้งก็หลุดเบา บางครั้งก็ยังแน่น แล้วก็ได้ยินอีกว่าทิ้งมัน เป็นแบบนี้วนไปเวียนมา จนออกจากการนั่งสมาธิค่ะ แต่ลูกก็รู้ว่าสุดท้ายมันก็แค่นี้ แต่บางครั้งก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมความฟุ้งซ่านถึงมีมากมายและก็มากขึ้นเรื่อย ๆ จนบางครั้งเหมือนเครียด เพราะรู้ไม่ทัน บางครั้งต้องปล่อยตามมันไปก่อนแล้วค่อยรู้ใหม่ … จะรู้สึกดีขึ้นค่ะ … ลูกไม่ทราบว่าลูกเขียนสับสนหรือเปล่ามันอธิบายไม่ค่อยถูกค่ะ … ขอรบกวนหลวงตาแค่นี้ค่ะ
หลวงตา : ธรรมเขาก็ขี้นมาสอนตลอดแล้วว่า
“ช่างมัน”
“ปล่อยมัน”
“มันเป็นสังขาร”
“ทิ้งมัน”
แล้วทำไมยังหาเหตุผลว่าทำไมมันฟุ้งซ่าน
แล้วจะเอาอะไร...
สงบ ก็ เอา
ไม่สงบ ก็ เอา
เอามันท้างงงง...น้านนนนน.....แหล่ะ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2561
