ผู้ถาม : กราบหลวงตาเจ้าคะ หลังจากที่หลวงตาให้ต่อยอดจากการรู้แล้วต่อไปให้วางทุกอย่างที่รู้ทุกขณะปัจจุบัน หนูไม่เคยไปเน้นที่ให้วางเลย พอหลวงตาแนะนำเลยมาเน้นที่เมื่อรู้แล้วก็วาง วาง วาง วางไปเรื่อย ๆ จะเริ่มรู้สึกว่าง เห็นอะไรต่าง ๆ เป็นเพียงแค่กริยาอาการไม่ได้มีตัวเราในนั้นเลย เมื่อเห็นการวางบ่อย ๆ หรืออีกคำที่ง่าย ๆ คือโยนมันทิ้งไป เห็นว่าจิตมันปรุงแต่งขึ้นมาก็โยนทิ้งไป โยนทิ้งไปเรื่อย ๆ ต่อไปไม่ต้องโยน มันเห็นว่ามีสิ่งปรุงแต่งขึ้นมาในจิตแล้วมันก็ดับไปเอง เห็นแล้วก็ดับ ดับ ดับจิต เข้าใจเลยว่าสิ่งใดเกิดขึ้นมาสิ่งนั้นก็ดับไปเป็นธรรมดา พอจิตมันเข้าใจแบบนี้ไม่ว่าอาการต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นที่กายหรือจิตก็รู้ว่าเดี๋ยวมันก็ดับไปเป็นธรรมดา หน้าที่เราแค่รู้ไปแค่นั้น เลยเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่กำลังปฏิบัติอยู่เป็นการทำกรรมไม่ดำไม่ขาว เพราะไม่มีใครเป็นผู้กระทำ ... ภพ ชาติจึงดับลงเรื่อย ๆ เข้าใจถึงกระบวนการของการดับทุกข์แล้วเจ้าค่ะ ... หนูเข้าใจถูกไหมคะและต้องปรับอะไรไหมคะ
หลวงตา : สาธุ ถูกต้องแล้ว แต่ว่ารู้แจ้งแล้วก็วาง
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 4 มกราคม 2561
