ผู้ถาม : กราบนมัสการค่ะหลวงตา โยมได้เล่าให้หลวงตาฟังที่บ้านจิตสบายว่า … พอฟังธรรมหลวงตาแล้ว ทำให้ภาพจิกซอว์ การเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏชัดเจนมากขึ้น เข้าใจมากขึ้น … หลวงตาได้เมตตาสั่งสอนว่า โยมยังไม่ได้ปล่อยวางตัวเราผู้รู้ ให้ปล่อยวางผู้รู้ด้วย อย่าไปยึดเอาตัวเรามาเป็นผู้รู้ หากยังมีตัวเราคาอยู่อย่างนี้ ก็จะเป็นอวิชชา ตัณหา อุปาทาน จะทำอะไรก็เพื่อตัวเรา มีตัวเราเป็นต้นเหตุ เป็นทุกข์ร่ำไป … 2-3 วันที่ผ่านมาโยมก็น้อมคำสอนของหลวงตามาพิจารณาเนือง ๆๆ … เมื่อเช้านี้โยมตื่นขึ้นมาตอนตี 3.30 น. ก็เดินจงกรมสักพักแล้วก็ไปนั่งสมาธิ ขณะนั่งสมาธิ ก็เอาสติกำกับที่จิตตลอด ความรู้สึกจะเริ่มเข้าไปอยู่ที่ประตูใจ เห็นความสงบบ้าง บางช่วง ก็เหมือนได้ยินคำสอนของหลวงขึ้นมา ก็รับรู้ แล้ววาง … เป็นเช่นนี้อยู่เกือบชั่วโมงก็คลายออกจากสมาธิ แผ่เมตตา อุทิศส่วนบุญกุศลเสร็จก็กลับมานอนภาวนาต่อ … สักพักโยมเห็นสภาวะที่เหมือนดวงจิต มันแยกออกมา แว๊ปหนึ่ง ณ ขณะนั้น มันเข้าใจเลยว่า … ตัวเราไม่มีจริง ๆ มันมีแต่จิตจริง ๆ ไม่ทราบโยมเข้าใจถูกหรือเปล่าเจ้าคะ … ขอคำชี้แนะ ขอความเมตตาจากหลวงตาด้วยเจ้าค่ะ
หลวงตา : อย่างนั้นนั่นแหละ เพียรเข้านะ
ผู้ถาม : กราบขอบพระคุณหลวงตาเจ้าค่ะ สาธุ ๆๆๆๆ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2561
