ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ
ปกติปฏิบัติธรรมมาบ้างพอสมควร ได้ฟังธรรมที่หลวงตาบรรยายทางยูทูปมาทุกวันประมาณ 2 อาทิตย์ รู้เลยว่าหลวงตาสอนทางพ้นทุกข์อย่างแท้จริง ตัวเองปฏิบัติมา แต่มีคำถามในใจอยู่เนือง ๆ ว่า เอ๊ะ ! ยังทุกข์อยู่นะ ปัจจุบันที่ปฏิบัติอยู่ คือนั่งสมาธิ ยืนสมาธิ เดินจงกรม และพิจารณากาย จิต เห็นค่ะว่าจิตมันจะวิบวับ ไหวไปไหวมา ไหลไปคิดเรื่องอดีต อนาคต คิดเรื่องโน้น เรื่องนี้ เรื่องนั้น เห็นว่ามันไม่พอใจ หงุดหงิด งุ่นง่าน อึดอัด แน่น ๆ และมีตัวที่คอยพูดว่า ทำไมเธอเป็นแบบนี้ เธอไม่เข้าใจอีกหรือ ดังอยู่ภายในตลอด คือเห็นว่าอีกตัวมันไปคิด ๆๆๆ อีกตัวคอยเตือน คอยดึง
ฟังหลวงตาเปรียบเปรยเรื่องนกกับฟ้า เข้าใจค่ะว่าจริง ๆ แล้วของเดิมไม่มีอะไร ว่างเปล่า แต่ตัวที่นึกคิดปรุงแต่ง คือ หน้าที่ตามธรรมชาติของขันธ์
คำถามคือ หนูติดอะไรถึงยังรู้สึกพอกระทบแล้วยังกระเทือน รู้อาการกระเทือน แต่ยังไม่รู้ซื่อ ๆ ยังมีอาการขุ่นข้องอึดอัดอยู่ภายใน แต่ไม่ได้ออกมาทางวาจาหรือการกระทำ เพียงแต่มันรู้สึกอึดอัดค่ะ
ถ้าหากผิดพลาดประการใด ขอให้หลวงตาเมตตาด้วยค่ะ
หลวงตา : เพราะมี “อวิชชา” หลง “สังขาร” คิดปรุงแต่งเป็นความรู้สึกมีเรา มีตัวตนของเรา ไม่อยากให้จิตใจกระทบกระเทือน หรือมีความไม่สบายใจ
อยากให้มีแต่ความสงบ ความว่างเปล่าเพียงอย่างเดียว
ต้องมีสติปัญญารู้เท่าทันความคิดปรุงแต่งที่เป็นอวิชชานั้น
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2561
