ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ
กลับจากปฏิบัติธรรมที่หลวงตา มาอยู่บ้าน ลูกพบใจ ใจนิ่งสงบมาก ไม่เคยเป็นมาก่อน แม้ขณะที่ทำงาน ใจก็สงบมาก เป็นแบบนี้ได้ 4 วัน พอมีเรื่องมากระทบใจ ใจที่สงบนิ่งก็หายไป ความสงบก็เป็นสังขาร ใช่มั๊ยค่ะ
เรียนถามหลวงตา พ่อของโยมเสียไปเมื่อ 2 เดือน ก่อน ภาพที่โยมไปเก็บกระดูกของพ่อยังติดตา อยู่จนถึงปัจจุบันนี้ เห็นความไม่เที่ยงและการดับสลายชัดเจน โยมต้องปฏิบัติอย่างไรต่อเจ้าค่ะ
ตอนนี้ มีแต่ฟังธรรมหลวงตาทางยูทูปทุกวันค่ะ ใจสงบขึ้น ไม่วุ่นวายเหมือนก่อนค่ะ
หลวงตาช่วยชี้แนะด้วยเจ้าค่ะ
หลวงตา : ใจสงบเป็นธรรมชาติดั้งเดิมแท้ไม่เกิดดับ ไม่มีตัวตนรูปลักษณ์ (เป็นวิสังขาร
อสังขตธาตุ สุญญตาธาตุ นิพพานธาตุ หรือ อมตธาตุ) จึงสามารถสงบได้ตลอดเวลาในท่ามกลางความวุ่นวายทั้งภายนอกและภายในใจซึ่งเป็นสังขารปรุงแต่ง เป็นธรรมชาติเกิดดับเป็นธรรมดา
เมื่อไม่มี “อวิชชา” ตัวตนของผู้หลงยึดมั่นถือมั่นทั้งสังขาร และ วิสังขาร ว่าเป็นตัวตน เป็นเรา ตัวเรา ของเรา ก็จะเป็น “วิราคะธรรม” วิมุตติ นิพพาน
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2565
