ผู้ถาม : กราบขอโอกาสค่ะองค์หลวงตา
เวลาที่กราบพระแล้วหนูนึกคำว่านิพพานะปัจจะโยโหตุ เดี๋ยวนี้ด้วยเทอญ ก็จะมีความเข้าใจขึ้นมาว่า ไม่มีตัวตน เพราะความไม่มีตัวตน ในทุกขณะอยู่แล้วนั้น มันก็เป็นนิพพานอยู่ในตัวเจ้าค่ะ
ร่ายกาย ประกอบด้วยธาตุ 4 ขันธ์ 5 เกิด โต แก่ ตาย ไปเอง เหมือนต้นไม้เลยค่ะ ไม่ใช่ของเราไม่ใช่เป็นเรา ดำเนินของเค้าไปเอง
จิต ก็มีความคิดนึกปรุงแต่งเอง สังขารเกิดขึ้นมาเองดับไปเอง
สุดท้าย ใจ ที่คิดว่าเป็นใจของเราก็ไม่มี ใจไม่มี จิตไม่มี เราไม่มี มิจฉาทิฏฐิหายไปกลายเป็นสัมมาทิฏฐิ
สัจธรรมมีอยู่เท่านี้จริง ๆ ค่ะ
กราบขอบพระคุณองค์หลวงตาค่ะ ที่เพียรพร่ำสอนให้ทุกดวงจิตวิญญาณสามารถเข้าใจตามได้นะคะ
และกราบขอโอกาสเรียนถามองค์หลวงตาเจ้าค่ะ
สองวันนี้ที่ฟัง... วันแรกที่ฟัง ลูกรู้สึกว่าแท้จริงไปยึดความมี คือ เข้าใจผิดว่าความมีมันเป็นเราจริง ๆ
พอมาวันนี้ฟังแล้วมันเข้าใจว่า อ้าว ที่จริงมันไม่มี "เรารู้" แต่เป็นความเข้าใจผิดเจ้าค่ะ เข้าใจแค่นี้เจ้าค่ะองค์หลวงตา
กราบ กราบ กราบ
เลยไม่ทราบว่าที่จริง ๆ ยังไงเจ้าค่ะองค์หลวงตา
หลวงตา : ไม่มี แต่หลงยึดว่ามีตัวตน มีเรา ตัวเรา มีจิตของเรา
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 13 เมษายน 2565
