ผู้ถาม : น้อมกราบหลวงตาพ่อแม่ครูอาจารย์
ขอเรียนถามหลวงตาว่า ที่หลวงตาเคยเทศน์ว่าขณะที่เงียบสงบสงัด ไม่ควรพิจารณากาย ให้จิตพักไป ไม่ควรรบกวนเขา แค่รับรู้จิตพูดพากษ์ เท่านั้นใช่มั้ยเจ้าคะ
เมื่อเหลือแต่ความสงบ หรือความสงบคลายไปขนาดไหน จึงพิจารณากายได้เจ้าคะ ขอหลวงตาเมตตาชี้แนะด้วยเจ้าค่ะ
กราบ กราบ กราบ หลวงตาเจ้าค่ะ
ความเงียบสงบสงัดอยู่นานขึ้น นานขึ้นตามที่หลวงตาเทศน์จริงๆ เจ้าค่ะ
หลวงตา : ถูกแล้ว
เหตุเพราะใจเงียบสงบ ใจจึงเห็นและปล่อยวางอาการหรือกิริยาจิตที่พยายามยึดใจเงียบสงบเอง
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 4 พฤศ่จิกายน 2564
