ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ
บ่ายนี้แม่ชีพิจารณาความเกิดความแก่ ความเจ็บ ความตาย พิจารณาตัวเองเน่าเปื่อยผุพังเห็นตัวเองนอนป่วยต้องเจาะคอ ใส่เครื่องช่วยหายใจอยู่แล้วก็ตาย เอาศพใส่โลง ทิ้งไว้ให้เน่าจนซากศพแห้ง หนังติดกระดูก จึงเอาเข้าเตาเผาแล้วเอาขี้เถ้าไปลอยน้ำ
พิจารณาวนไปวนมาแล้วก็ร้องไห้ไม่หยุดค่ะ เลยอธิษฐาน พุทธานุภาเวนะ ธัมมานุภาเวนะ สังฆานุภาเวนะ และขอบารมี พ่อแม่ครูบาอาจารย์หลวงตาณรงค์ศักดิ์ช่วยชี้แนะอย่าให้แม่ชีวิปลาสค่ะ ตอนนี้หยุดร้องไห้แล้วแต่ถ้าพิจารณาอีกเดี๋ยวก็ร้องไห้อีก จะแก้ไขอย่างไรดีคะ
หลวงตา : มีอัตตาตัวตนหลงอารมณ์ การพิจารณาเพื่อให้ใจเห็นสัจธรรมว่า ความเป็นตัวตนไม่ยั่งยืนอยู่ได้จริง
ปุจฉาวิสัชชนาเมื่อวันที่ 14 มีนาคม 2564
