ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ แม่ชีนุ้ยขอส่งการบ้านค่ะ สองวันที่ผ่านมา แม่ชีเห็นตัวเองเป็นศพนอนอยู่บนพื้นดิน เน่าเฟะขึ้นอืด มีนกมาจิกกินบริเวณนั้น มีต้นไม้ร่มครึ้มไปหมด เห็นอย่างนี้อยู่ 2 วันค่ะเมื่อวานตอนเย็นก็เลยจุดไฟเผาศพ ไหม้เป็นเถ้าถ่านสลายลงดินค่ะ
วันนี้ เห็นตัวเองนั่งอยู่ แล้วเนื้อตัวแตกกระจายตั้งแต่หัวไล่ลงมาถึงเท้า จนเหลือแต่โครงกระดูกค่ะ แล้วกระดูกก็แตกกระจายอีกลงไปกองเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยปนกับเศษเนื้อ ไม่เหลืออะไรเลยค่ะ เลยร้องไห้
เมื่อวันอาทิตย์ จิตไม่ยอมพิจารณาค่ะ แม่ชีฝืนบังคับให้พิจารณาเลยจุกแน่นหน้าอก ทำอะไรไม่ได้ ต้องหยุดทำไปสวดมนต์ทำวัตรเย็นแทนค่ะ ตอนสวดมนต์ก็ยังรู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ที่กลางหน้าอกค่ะ พักใหญ่จึงหายค่ะ
เมื่อก่อนนี้ เวลาจิตไม่ยอมพิจารณา แม่ชีใช้วิธีจับลมหายใจเข้าพุท โธออก สักแป๊บเดียวก็ทำต่อได้ค่ะ กราบขอหลวงตาโปรดเมตตาแนะนำด้วยค่ะ
หลวงตา : ถ้าจิตไม่ยอมพิจารณา ให้ใช้บทสวดมนต์แปลที่ทำให้ปลงปล่อยวาง เช่น
อนิจจาวตสังขารา......เป็นต้น
ผู้ถาม : กราบขอบพระคุณค่ะ
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 6 มีนาคม 2564
