ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาที่เคารพนับถืออย่างสูง กระผมกราบขอโอกาสส่งการบ้านครับ
เมื่อสองคืนที่ผ่านมา กระผมเห็นความง่วงเป็นสิ่งที่ถูกรู้ อาการง่วงหายไป ช่วงนั้นๆ แต่การเห็นดังกล่าว เป็นตัวเราเห็น และถอยเอาตัวเรามาดูตัวเรา เกิดตัวเราตั้งใจที่จะดูสิ่งถูกรู้ ก็มีตัวเราบอกตัวเราว่าทั้งหมดเป็นสังขาร เข้าใจว่าอย่างนี้จะเหลือตัวเราตัวสุดท้าย เหมือนเราเข้าไปในห้องว่าง แล้วบอกว่าห้องนี้ว่างครับผม
กราบองค์หลวงตาด้วยความเคารพนับถืออย่างสูงขอรับกระผม
หลวงตา : ถอนความเป็นตัวเราในความว่าง
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม 2564
