ผู้ถาม : กราบขอโอกาสองค์หลวงตาเจ้าค่ะ
อ้างอิงจากเมื่อวานที่หลวงตาเทศน์สอนน้องผู้หญิงคนหนึ่ง เรื่องไม่เห็นกิเลสที่ไปไม่พอใจคำที่หลวงตาสั่งสอน
ขอเรียนถามว่า เมื่อเห็นกิเลสแล้วให้เดินอย่างไรต่อเจ้าคะ
หลวงตา : ให้เห็นว่า….ใครเป็นผู้พอใจ ไม่พอใจ ใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลังกิเลส
เมื่อเห็นแล้ว ให้เห็นว่าเป็นสังขารเกิดขึ้นมาจากว่างเปล่า หรือ ความไม่มีอะไร
ไม่ควรหลงยึดมั่นถือมั่น
ก็จะพบใจที่ว่างเปล่า นิ่ง เงียบ สงบ สงัด
ให้สังเกตว่าในความว่าง นิ่ง เงียบ สงบ มีไอ้บ้าหรืออีบ้าที่หลงยึดถือเป็นตัวเรา จะคิดตรึกตรองปรุงแต่งเหมือนกับพูดอยู่คนเดียวในใจที่ว่างเปล่า เงียบ สงบ สงัด
สิ้นยึดมั่นถือมั่นไอ้บ้าหรืออีบ้านั้น
ใจที่ว่างเปล่าจากตัวตนของผู้ยึดมั่นถือมั่น
ผู้ถาม : คือให้เห็นว่า ไอ้บ้าหรืออีบ้านี้ เป็นผู้อยู่เบื้องหลังกิเลสใช่ไหมเจ้าคะ
พอเห็นแล้ว ก็ปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นในไอ้บ้าหรืออีบ้านี้เจ้าค่ะ แบบนี้ใช่ไหมเจ้าคะ
หลวงตา : ใช่
ผู้ถาม : กราบขอบพระคุณหลวงตาอย่างสูงเจ้าค่ะที่เมตตา
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 2564
