ผู้ถาม : กราบเท้าองค์หลวงตาค่ะ หลังจากหลวงตาให้มาพิจารณากาย จิตมันไม่ค่อยยอมค่ะ เห็นใจที่ “อยาก” พิจารณาเพราะมีเป้าหมายในความสำเร็จ เห็นใจที่ “ไม่อยาก” เพราะคิดว่าทำไม่ได้หรอก ไม่ชอบ ไม่ถนัด
แต่ด้วยนี่คือกรรมฐานที่องค์หลวงตาเมตตามอบให้ จะอย่างไรก็ต้องเชื่อฟัง ก็น้อมไปแบบติด ๆ ดับ ๆ ค่ะ พอน้อมไปจิตก็จะวิ่งออกไปคิด ไปจับอารมณ์ แต่พอน้อมสักพักจนจิตเริ่มสบาย เห็นแล้วค่ะว่าจิตมันวิ่งเข้าหาความว่าง เห็นความชอบ แล้วก็อยากแช่อยู่ตรงนั้น และในขณะที่น้อมฯ ก็เห็นธง เห็นตัวเราที่ดิ้นรนจะให้ถึงธง
จริง ๆ แล้ว การน้อมพิจารณาอย่างจดจ่อต่อเนื่อง ก็เหมือนการหาที่อยู่ หางานให้จิตทำใช่ไหมคะ ผลคือจิตจะสงบลงจากความคิดฟุ้งซ่านอื่น ๆ และเป็นการสอนจิตให้เห็นความจริงของกาย (โดยไม่หลงไปติดว่าง)
ศิษย์ขอน้อมนำคำสอนขององค์หลวงตา เทิดไว้เหนือเกล้า เพียรปฏิบัติถวายเป็นอาจาริยบูชาแด่องค์หลวงตาค่ะ ทุกครั้งที่เศร้าหมอง เกียจคร้าน หลงโลก องค์หลวงตาก็จะเมตตาขึ้นมาในจิตเป็นสติให้กับศิษย์เสมอมา
หลวงตา : อย่าติดในความว่าง ความสงบ
เพียรให้เห็นสัจธรรมความจริง “อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย”
ให้เห็นความสกปรก
ความแก่ เจ็บ ตาย เน่าเปื่อยผุพัง สลายเป็นธาตุดิน ธาตุนำ้ ธาตุลม ธาตุไฟ
มาจากดินกลับคืนสู่ดิน
มาจากน้ำกลับคืนสู่น้ำ
มาจากลมกลับคืนสู่ลม
มาจากไฟกลับคืนสู่ไฟ
ไม่ใช่ตัวตนของเรา
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 27 กันยายน 2562
