ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ พอดีเมื่อเช้าลองเลือกคลิปเสียงเก่า ๆ มานั่งฟัง แล้วมันมีคำถามขึ้นมาในใจว่า ถ้าเรานั่งสมาธิแล้ว “สติขาด” แบบที่หลวงตาว่า โยมก็จะไม่สามารถนั่งต่อได้ เพราะมันเหมือนตกใจตื่นจากภวังค์ แล้วก็จะถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วมันทำให้นั่งสมาธิต่อไม่ได้ค่ะ
มันเลยเหมือนเราบอกตัวเองหรือเปล่าคะว่า “จริตเรานั่งสมาธินาน ๆ ไม่ได้” แบบนี้คือผิดใช่มั้ยคะหลวงตา พอเป็นแบบนี้โยมก็จะสลับไปเดินจงกรมแทน มันทำให้ขาดตอนของสมาธิไปหรือเปล่าคะ
หลวงตา : ไม่ว่าจะอยู่อิริยาบทใด ให้มีสติ ปัญญากำกับใจ เห็นสัจธรรมความจริงอยู่เสมอว่า ร่างกาย และ จิตใจ หรือ ขันธ์ห้า คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
สติขาด สมาธิขาด ปัญญาขาด ธรรมขาด เป็นทุกข์
สติมี สมาธิมี ปัญญามี ธรรมมี ไม่มีผู้ทุกข์
สติเป็นมหาสติ เป็นมหาสมาธิ เป็นมหาปัญญา
เป็นนิพพาน พ้นทุกข์
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2562
