ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาเจ้าค่ะ ฟังไฟล์วันนี้เรื่อง “จริต 6” ทำให้มีคำถามถามหลวงตาเจ้าค่ะ คือ
1. นิสัยสันดานของสังขารนี้คือโทสะจริต หลวงตาบอกว่า ต้องเจริญเมตตาให้มาก ๆ เจริญเมตตาต้องทำอย่างไรบ้างเจ้าคะ
2. ไม่มีตัวเราแล้วจะเอาอะไรไปเจริญเมตตาเจ้าคะหลวงตา แค่ "รู้" แค่นั้นไม่ใช่หรือเจ้าคะ
กราบขอหลวงตาโปรดเมตตาเจ้าค่ะ
หลวงตา :
1. เจริญเมตตา คือ น้อมจิตระลึกถึงพระเมตตาอันไม่มีที่สุดไม่มีประมาณ จากพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ ซึ่งทรงมีพระเมตตาแก่ตนเองและผู้อื่นเป็นอัปปมัญญา คือ เพียรมีสติ สมาธิ ปัญญา ศรัทธา เพียรฝึกฝนตนเองด้วยความอดทน จนพ้นทุกข์ และทรงมีพระเมตตาอันไม่มีที่สุดไม่มีประมาณ น้อมจิตอุทิศส่วนบุญกุศลแผ่ให้แก่สรรพสัตว์ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ปราถนาให้พ้นทุกข์ เป็นประจำ เราเองก็เจริญรอยตามท่าน
2 . เมื่อใจถึงใจบริสุทธิ์ นิพพานแล้ว เพราะสิ้นหลงยึดมั่นถือมั่นขันธ์ห้าและใจ ว่าเป็นตัวเป็นตน เป็นเรา เป็นตัวเรา เป็นตัวตนของเรา ก็พึงมีเมตตาอันไม่มีที่สุดไม่มีประมาณน้อมจิตระลึกถึงพระเมตตาอันไม่มีที่สุดไม่มีประมาณจากพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ แผ่อุทิศบุญกุศลเป็นประจำ ให้แก่สรรพสัตว์เป็นอัปปมัญญา ปรารถนาให้พ้นทุกข์ ด้วยเทอญ
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 3 กันยายน 2562
