ผู้ถาม : ขอหลวงตาและพี่ ๆ ทีมงาน ช่วยเมตตาชี้ทางด้วยค่ะ คือตอนกลางคืนโยมไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้วค่ะ พอเดินจงกรมนั่งสมาธิเสร็จจะเข้านอน จิตมันไม่นอนค่ะหลวงตา
พอโยมหลับตาจิตมันภาวนาตลอด รู้สึกตัวตลอด จิตเค้าภาวนาของเค้าเอง บางทีก็ดูร่างกายหายใจ บางทีก็พิจารณากระดูก จิตเค้าเลือกของเค้าเอง ไม่ยอมให้หลับให้นอนเลยค่ะ โยมเครียดมากเลยค่ะ หลวงตาช่วยชี้แนะด้วยค่ะว่าโยมปฏิบัติอะไรผิดตรงไหนคะ
ปัญหาที่ว่าจิตมันตื่นตลอดไม่ยอมให้เราหลับเลยค่ะ แต่ก็แปลก พอเช้าลุกมา มันไม่เหมือนคนอดนอนเลยค่ะ ขอโอกาสหลวงตาช่วยโยมด้วยค่ะ
หลวงตา : ไม่นอนก็ดีแล้ว สติจะได้ไม่ขาด ก็นอนหลับตาไว้อย่างนั้นแหละ
อยู่กับความรู้ภายใน จิตตสังขารทุกปัจจุบันขณะเกิดเองดับเองในความไม่เกิดดับตลอดเวลา ไม่มีใครไปอะไรอะไรกับสิ่งเกิดดับ (สังขาร) และความไม่เกิดดับ (วิสังขาร)
ผู้ถาม : สาธุเจ้าค่ะ โยมนอนไม่หลับนั่งสมาธิพิจารณากายอยู่ แล้วน้อมนึกถึงองค์หลวงตา แล้วได้ยินเสียงหลวงตาบอกว่า อย่าส่งจิตออกนอก เลยกลับมาพิจารณากายต่อ สักพักไลน์ของหลวงตาก็เด้งมาเลยเจ้าค่ะ ขอน้อมกราบองค์หลวงตาเจ้าค่ะ
หลวงตา : สาธุ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 19 ตุลาคม 2562
