ผู้ถาม : การพิจารณาความตายหรือเอาความตายลงเดี๋ยวนี้เข้าตัด เป็นการตื่นจากหลงได้ในทันที มันวางกิเลสตัณหาอารมณ์ที่ติดค้างในใจเฉพาะหน้าไปในทันที โดยไม่ต้องพยายามหรือใช้เหตุผลใด ๆ เลย เมื่อเจริญสติต่อไปด้วยการเผาซากสังขารคืนสู่ธรรมชาติจนหมดสิ้น ยิ่งสิ้นยึดโดยไม่ต้องมีเงื่อนไข
นี่คงเป็น สติ สมาธิ ปัญญารวมลงที่ใจแบบหนึ่งใช่ไหมครับผม ช่วงใดที่ไม่ได้มีสติระลึกถึงความตาย ช่วงนั้นคือ “หลง” เป็นช่วงเวลาแห่งความประมาท จึงมีความจำเป็นต้องระลึกถึงอย่างต่อเนื่องจนเป็นมหาสติ มหาปัญญา ปล่อยวางถึงที่สุด
หลวงตา : มาถูกทางแล้ว เหลือแต่สติ สมาธิ ปัญญา ศรัทธา ความเพียร ขันติอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2562
