ผู้ถาม : กราบองค์หลวงตา ฟังไฟล์ จะเป็นรู้ที่คิดหรือรู้ไม่คิด ก็แค่รู้
มันละเอียดจริง ๆ ค่ะ เห็นสังขารปรุงแต่งไป ไม่เข้าไปยึด อยู่กับรู้ที่ไม่คิด
การใช้ภาษามาบรรยายมันยากจริง ๆ ค่ะ มันฟังแล้วเอาไปหมายอย่างหลวงตาสอน สุดท้ายไปยึด รู้ที่ไม่คิดอีก เห็นความผิดปกติ เพราะมันแน่น อึดอัด นิ่ง รู้ว่าทุกข์เกิด
จนมาฟังจึงเข้าใจอย่างหลวงตาพูดจริง ๆ ค่ะ พอรู้ทัน มันก็คลายเจ้าค่ะ
สุดท้ายไม่มีอะไรยึดได้สักอย่าง ถ้าหลงยึด มันทุกข์ทันทีเจ้าค่ะ
ถ้าไม่มีหลวงตาคอยสอนบอก คงติดอีกนาน กราบในความเมตตาอย่างสูง
หลวงตา : ปล่อยให้ธรรมชาติเขาแสดงของเขาไปอย่างเก้อ ๆๆ ....
ผู้ถาม : กราบค่ะ คำว่า “เก้อ ๆ” นี่แบบรวม “ธรรม” ขั้นพิฆาตเลยค่ะ คำเดียวอยู่ค่ะหลวงตา ต้องนำมาปฏิบัติค่ะ
ลืม ความจริงของ “ธรรมชาติ” เขาไปได้ยังไงคะ ว่ามันเป็นของมันแบบนั้น แก้ไขเปลี่ยนแปลงเขาไม่ได้ค่ะ
หนึ่งน้อยนิดอณูของความพยายาม หรือ การดิ้นรน ไม่ยอมรับ เกิดขึ้นเมื่อไหร่ “ทุกข์” มาเลยค่ะ
จริง ๆ ค่ะ “ไม่ประมาทในกิเลส ไม่ประมาทในธรรม” ต้องแนบสนิทติดใจไว้เลยค่ะ
เพียรต่อค่ะหลวงตา
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2562
