ผู้ถาม : กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ ระหว่างนี้พักฟื้นอยู่เจ้าค่ะ ยังเดินได้ไม่ไกลนักก็เหนื่อยเจ้าค่ะ ต้องใช้รถเข็นเวลาจะไปไหนไกลหน่อย ไม่ค่อยจะคุ้นเจ้าค่ะ
แต่ก็แปลกที่รู้สึกดีมากที่กลายเป็นคนป่วย ไม่หงุดหงิด ไม่เบื่อ ไม่รำคาญ และรู้สึกดีที่เข้าช่วงที่เป็นช่วงปลายของชีวิต การปล่อยวางเป็นไปเองโดยไม่ต้องพยายาม หรือตั้งใจเจ้าค่ะ
หลวงตา : “สังขาร” มีความเคลื่อนไหว เกิดดับ มีการไป มีการมาตลอดเวลา แต่อย่าให้บัง “ใจ”
ในท่ามกลางความเคลื่อนไหว มีใจที่สงบ ไม่ไหวติง
เป็นใจที่สงบ ไม่ไหวติง ไม่หลงไปตามสังขารที่เคลื่อนไหว
จะไม่รู้สึกว่ามีตัวตนในปัจจุบัน ไม่มีตัวตนในโลกนี้ ไม่มีตัวตนในโลกหน้า จะสิ้นกิเลส พ้นทุกข์ นิพพาน
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 29 มกราคม 2562
