ผู้ถาม : น้อมกราบนมัสการหลวงตาพ่อแม่ครูอาจารย์ที่เคารพยิ่ง
ขออนุญาตรายงานธรรมเมาก่อนนิดนึง คือ
วันก่อนได้ยินจากภายในว่า
“บวชใจและถวายตัวเป็น
ลูกพระพุทธเจ้านานแล้ว
ทำไมเพียรได้แค่นี้ “
รู้ขึ้นว่า
เสียงจากจิตใต้สำนึกดังมาก
สภาวธรรมค่ำวันนี้
รู้และเห็นภาพนิ่งบ้าง เคลื่อนไหวบ้างเป็นอุคคหนิมิต และปฏิภาคนิมิต
(ย่อ ๆ ได้ดังนี้)
สเปิร์มคือธาตุดินของพ่อ เข้าไปผสมกับไข่คือธาตุน้ำของแม่ เป็นหยดเลือดหนึ่งหยด แม่กินธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ เข้าไปบำรุงทุกวัน
โตขึ้น โตขึ้น โตขึ้นถึงระดับนึง ธาตุรู้ (รู้ว่า ไม่มีตัวตน) เข้ามา (รู้ว่า ชีวิตเกิด)
ครบ 9 เดือนคลอดเป็นทารก
กินธาตุต่าง ๆ เข้าไปทุกวัน ๆ
เสื่อมไป แก่ไปเป็นเด็ก
เสื่อมไป แก่ไปเป็นวัยรุ่น
หนุ่มสาว คนสูงวัย คนแก่
แล้วก็ตาย ธาตุรู้ (รู้ว่า ไม่มีตัวตน) ออกไป
ร่างถูกกรีด ถลกหนังออก เลือดแดง ไขมันไหลออกมา
แล่เอาเนื้อออก ผ่าตัดตั้งแต่ศีรษะ ใบหน้า ลำตัว ลงมา
ผ่า ๆๆ แบะออกดูภายในทุกส่วน
สมอง ดวงตา จมูก หู ลิ้น หัวใจ
ม้าม ตับ ปอด ไส้เล็กใหญ่
เลือดแดง น้ำเหลืองไหลนอง
ทุบกระดูกจนละเอียด
หาตัวตนไม่เจอเลย
หลายวันผ่านไป ซากที่เหลือมีหนอน นก หนูมากัดกิน ซากเน่าเปื่อยมากขึ้น เหม็นขึ้น
เผาซาก นำไปลงน้ำ
ดินกลับสู่ดิน
น้ำกลับสู่น้ำ
ลมกลับสู่ลม
ไฟกลับสู่ไฟ
ใจสลดสังเวช น้ำตาไหล ๆๆๆๆ
ตายแล้วไม่สวยไม่งาม ไม่น่ามอง ไม่น่ารัก ไม่น่ากอด เหม็น อุจาด
มีแต่คนกลัว ไม่อยากอยู่ด้วย
เห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นระยะ ๆ
กว่าจะเขียนจบ ก็เป็นธรรมเมาอีกแล้วเจ้าค่ะ
น้อมกราบขอความเมตตาจากหลวงตาช่วยชี้แนะด้วยเจ้าค่ะ
เดินจงกรม
เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เกือบตลอดเวลา และ
รู้ขึ้นว่า
ที่รายงานหลวงตาไปทั้งหมดดับไปแล้ว
เป็นสังขารทั้งหมดเจ้าค่ะ
น้อมกราบ กราบ กราบขอบพระคุณ
หลวงตา : สาธุ ให้เพียรเห็นสัจธรรม ความจริงอย่างนี้อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย แล้วจะสิ้นสงสัย
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 2562
