ผู้ถาม : อ่านแล้วนึกถึงว่า
ไม่สำคัญตนเป็นอัตตา ไม่สำคัญอัตตาเป็นตน
ไม่สำคัญตนเป็นอนัตตา ไม่สำคัญอนัตตาเป็นตน
ความสำคัญไร ๆ ไม่มี ก็พ้นจากทุกข์เจ้าค่ะ กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ
หลวงตา : ไม่สำคัญผิดว่ามีตน มีตัวเรา มีตัวตนของเรา ก็ไม่มีตัวตนของผู้ยึดมั่นถือมั่น ให้เป็นทุกข์
ผู้ถาม : เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ
แม้จะคิดถึงความสำคัญ ก็ยังมีตนผู้ตรึกถึง แท้จริงแล้วไม่มีตน ไม่มีสิ่งใดให้ตรึกถึง นึกถึง
กราบ กราบ กราบ เจ้าค่ะ
หลวงตา : ขันธ์ห้า หรือ รูปนาม ที่ยาววา หนาคืบ กว้างศอก หรือ ความคิด ความรู้สึกว่าเรามีตัวตน หรือ มีตัวตนของเรา
เป็นเพียงมายา หรือ เป็นเพียงภาพลวงตา หลอกลวงให้หลงว่าเป็นตัวเป็นตนคงที่ เป็นเรา เป็นตัวเรา เป็นตัวตนของเราจริง ๆ
ถ้าหากพิจารณาให้รอบคอบ จะรู้แจ้งแก่ใจว่าทั้งรูป นาม หรือ ร่างกาย และ จิตใจ ไม่มีส่วนใดที่เป็นก้อน เป็นแก่น ที่คงที่อยู่จริงเลย มีความไม่เที่ยง ต้องเติมธาตุสารอาหาร ซึ่งเป็นธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุลม และธาตุไฟ แทนที่สิ้นเปลืองไปตลอดเวลา
ส่วนจิต ซึ่งเป็นนามธรรม ยิ่งเห็นได้ชัดว่า เกิดดับตลอดเวลา
แต่เพราะไม่ได้พิจารณาให้ละเอียดรอบคอบ จึงยึดมั่นถือมั่นว่าขันธ์ห้าเป็นตัวตนของเรา หรือ ตัวเราคือขันธ์ห้า หรือ มีตัวเราอยู่ในร่างกายนี้
เมื่อยึดถือธรรมชาติที่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ว่าเป็นเรา ก็ต้องยึดถือเขา ให้เป็นทุกข์ทั้งภพชาตินี้ และ ในภพชาติต่อ ๆ ไป
ผู้ถาม : กราบน้อมรับไว้พิจารณาค่ะ หลวงตา
หนูฝากหลวงตาขอบคุณ Benya และ ying19 ด้วยค่ะ
ขอให้เจตนารมณ์ที่ดีงามในการช่วยหลวงตาเผยแพร่ธรรม นำพาให้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยค่ะ หนูขอบคุณมากค่ะ
สาธุและอนุโมทนาบุญด้วยจากใจจริง ๆ ค่ะ
รูปบันได ชอบมากค่ะ เพราะอ่านหลวงปู่หล้าเสร็จมาเจอค่ะ
เหมือนผู้ปฏิบัติธรรมที่พยายามปีนไปให้ถึง แต่ไม่มีอะไรให้ถึงได้เลยค่ะ
หลวงตา : อยู่ในสถานที่วิเวก กายวิเวก วาจาวิเวก จิตวิเวก
อุปธิวิเวก (ความสงัดจากกิเลส กิเลสหมดไป)
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2562
