ผู้ถาม : หลวงตาครับ ถ้าจิตมันรู้ว่ากายกับสมอง ที่คอยคิด เกิดอารมณ์ต่าง ๆ นานา มันทำงานของมันเอง เปลี่ยนแปลงไปตามผัสสะที่มากระทบ มันไม่ใช่เรา แล้วสุข ทุกข์ที่เกิดขึ้นมันก็ไม่สำคัญอะไร เพราะมันไหลไปตามอารมณ์ที่ไม่ใช่เรา ถึงตรงนี้แล้วรู้ตรงนี้ให้ปะติดปะต่อหลาย ๆ ขณะปัจจุบันให้ชำนาญ เอาแค่นี้ก่อนได้ไหมครับ
เพราะตัวเจตนาหรืออะไรต่าง ๆ ยังไม่ค่อยสนใจมันเท่าไหร่ครับ มันไม่หาเลยครับ ขอคำแนะนำหลวงตา และผมมีข้อผิดพลาดประการใดหรือเปล่าครับ ผมจะได้มั่นใจครับ ขอกราบ กราบ กราบ ครับ
หลวงตา : อย่าไปอธิษฐานจิตว่าขอเอาแค่นี้ก่อน มันจะติดอธิษฐาน
ให้ปล่อยวางหมดใจ อยู่กับ “สิ่ง” ที่ไม่เกิดดับ ไม่มีอะไร
ไม่เป็นอะไร ไม่ยึดถืออะไร
ไม่ติดอดีต ไม่กังวลอนาคต ไม่เอาอะไรมาหนักอกหนักใจในปัจจุบัน
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 12 เมษายน 2562
