ผู้ถาม : น้อมกราบขอโอกาสส่งการบ้านเจ้าค่ะ
ช่วงนี้ที่องค์หลวงตาพูดถึงปัจจยาการ เช้ามืดวันก่อนนั่งสมาธิมีนิมิตขึ้นมาให้ดูเจ้าค่ะ เป็นเลข 0 อยู่ตรงกลาง แล้วซ้ายมี -10 -100 ขวามี +10 +100 เจ้าค่ะ ข้างในมันเข้าใจไปเลยว่า…
เลข 0 คือ จิตเดิมที่ยังไม่มีการปรุงแต่ง แต่ยังเป็น “ความมี” ส่วน-10 -100 +10 +100 เป็นจิตที่มีการปรุงแต่งให้ค่า แต่เมื่อยังมีเลข 0 เป็นจุดตั้ง ก็จะมีเลข -10 -100 +10 +100 เจ้าค่ะ แล้วทำไมจึงเกิดมี 0 ??? ไม่มีคำตอบจากความสงบ เจ้าค่ะ
เช้ามืดวันนี้ช่วงนั่งสมาธิ เลข 0 เกิดขึ้นจากความว่าง เหมือนธาตุอื่น ๆ แล้วนิมิตบิ๊กแบงก์ก็ปรากฏขึ้น มันเป็นธรรมชาติที่เป็นเช่นนั้นเอง เป็นธรรมชาติ เป็นธรรมดาของมันอย่างนั้น มันไม่ได้มี “ใคร” ไม่ได้เป็น “ใคร” เจ้าค่ะ
ถ้า 0 ไม่มีเจ้าของ มันเกิด-ดับหายไป เป็นสันติ
ถ้า 0 มีเจ้าของ มันจะเกิดดับสืบต่อ เป็นสันตติ เจ้าค่ะ
น้อมกราบส่งการบ้านองค์หลวงตา และกราบขอความเมตตาชี้แนะ เจ้าค่ะ
น้อมกราบ กราบ กราบ เจ้าค่ะ
หลวงตา : ธรรมแท้จริง เป็นเช่นนั้นเอง (ตถตา) หรือ อิทัปปัจจยาตา หรือ ปฏิจจสมุปบาท หรือ ปัจจยาการ คือ …….
เพราะเหตุนี้เกิด เหตุนี้จึงเกิด หรือ เพราะเหตุนี้มี เหตุนี้จึงมี
เพราะเหตุนี้ไม่เกิด เหตุนี้จึงไม่เกิด หรือ เพราะเหตุนี้ไม่มี เหตุนี้จึงไม่มี
หรือ ถ้ามี “จิต” ก็มีอวิชชา หรือ ถ้ามี “0” กำเนิดอยู่ตรงกลาง ก็ย่อมมีตัวเลขฝ่ายบวก และฝ่ายลบต่อออกไปเรื่อย ๆ ๆ ๆ ……
ถ้าไม่มี “0” ก็ไม่มีบวกลบ
ผู้ถาม : น้อมกราบขอความเมตตากราบเรียนถามเพิ่มเติมเจ้าค่ะ
ไม่มี “0” คือ ไม่มีจิตใช่ไหมเจ้าคะ ซึ่งที่องค์หลวงตาเมตตาสอนมาตลอดก็เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ
แต่ที่ขึ้นมาแสดงในใจให้ดูเป็นการกระพริบ มันกลับว่า… การเกิด “0” หรือ การเกิดขึ้นของจิตเป็นธรรมชาติที่เป็นเช่นนั้นเองและดับไปเอง
มันเหมือนขึ้นมาเพื่อให้รู้ว่า… ไม่มีสิ่งใดที่ต้องทำลาย มันดับของมันเอง ไม่ได้มีอยู่จริง ๆ เจ้าค่ะ สันตติจะขาดลงไปเองเจ้าค่ะ
น้อมกราบขอความเมตตาด้วยเจ้าค่ะ
น้อมกราบ กราบ กราบ เจ้าค่ะ
หลวงตา : ความรู้แก่ใจว่า ….. ทุกปัจจุบันขณะ มีอาการของจิตตสังขารอย่างใดเกิดขึ้นมาจากความไม่มี แล้วก็ดับไป ตายไปของเขาเอง
เข้าทำนอง อาการของจิตตสังขารเกิดเอง ดับเอง ตายเอง………
ส่วนธรรมชาติของธรรมไม่เกิด ไม่ตาย ไม่มีอาการใดปรากฏ เพียงแค่รู้แก่ใจว่า ไม่มีสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา ไปกินอาการ เสวยอาการ ยึดมั่นอาการ หรือ ไปอะไรกับอะไรอาการ เมื่อ สิ้นผู้เสวยหรือ ผู้ยึดมั่นถือมั่น ในที่สุดเมื่อขันธ์ดับ และ ไม่มีผู้ยึดมั่นจิตตสังขาร ดังนั้น จิตตสังขารดับไป วาจาสังขารก็ดับไป กายสังขารก็ดับไป
เมื่อจิตไม่มีที่ยึด …….วิญญาณก็จะดับไป เหมือนเปลวไฟสิ้นเชื้อ
แต่ถ้ามีผู้พยายามยึดธรรมไม่เกิดตาย เขาย่อมมีผู้ยึด และ มีที่ยึด เขาย่อมไม่ถึงธรรมไม่เกิดไม่ตาย เขาย่อมเวียนเกิดตายต่อไป
ผู้ถาม : น้อมกราบขอบพระคุณองค์หลวงตาอย่างสูงสุดเจ้าค่ะ แจ่มแจ้งนักเจ้าค่ะ
น้อมกราบ กราบ กราบ เจ้าค่ะ
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2566
