ผู้ถาม : หนูขออนุญาตเรียนสอบถามธรรมะได้ไหมคะหลวงตา
ถ้าบังเอิญเจอพลังมืด ๆ ที่เราสู้ไม่ได้ เราควรปฏิบัติธรรมอะไร ให้พ้นจากสภาวะนั้นได้คะ ตอนแรกหนูลองใช้การทำลมปราณ โดยการเพ่ง เอาลมหายใจเข้า และลมหายใจออก ไปไว้ในบริเวณที่ถูกกดหรือถูกบีบค่ะ บางครั้งอยู่ที่บริเวณศีรษะ หรือบริเวณคิ้วค่ะเพื่อขับสภาวะนั้นออกไป
แต่คุณอาอังคณาแนะนำคำสอนที่คุณอาฟังจากหลวงตา ให้ทำตัวเราให้เหมือนต้นไม้ ไม่ให้รู้สึกว่าเป็นตัวเราค่ะ ถ้าไม่มีตัวเรา ก็จะไม่มีผู้ทุกข์ค่ะ แล้วให้มองดูสภาวะที่มีเข้ามา เหมือนมดไต่ที่ต้นไม้ ที่เค้าไต่ข้ามต้นไม้ เค้ามาเองได้ แล้วเค้าก็จะข้ามผ่านไปเองค่ะ บางครั้งก็ทำความรู้สึกเป็นต้นไม้ได้ค่ะ แต่บางครั้งก็ไม่ทันความโกรธค่ะ และอยากเอาชนะค่ะ เพื่อขับสภาวะที่ไม่ชอบออกไปค่ะ
หนูควรจะบริกรรมอะไรระหว่างวันไหมคะ
เวลานั่งสมาธิ พอหลับตาแล้วจะมืดมาก มันจะค่อย ๆ ดิ่งลึกลงไปเรื่อย ๆ ๆ แล้วก็มีความกลัวค่ะ แล้วก็เลย ไม่อยากนั่งสมาธิค่ะ เราควรจะต้องมีคำบริกรรมในระหว่างนั่งสมาธิไหมคะ
หลวงตา : “สัพเพ ธัมมา อนัตตา” ธรรมทั้งมวล เป็นอนัตตา หรือ สูญญตา ไม่มีอัตตาตัวตน เป็นตัวเรา เป็นของเรา
“สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ” ธรรมทั้งมวล ไม่ควรหลงยึดมั่นถือมั่น หรือ ธรรมที่เป็นสังขารปรุงแต่งเกิดดับ และ ธรรมที่ไม่เกิดดับ หรือ ไม่เกิดไม่ตาย ไม่มีผู้เสวย หรือ ไม่มีผู้ยึดมั่นถือมั่น
ดังนั้น ไม่จะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าจะเป็นอะไร จะต้องไม่หลงมีตัวตนไปยึดมั่นถือมั่น แล้วสิ่งทั้งหลายที่ปรากฏขึ้นมาในปัจจุบันขณะ ก็จะดับไปของเขาเอง
ถ้าไม่หลงมีตัวตนออกไปเสวยหรือไปยึดมั่นถือมั่น ก็จะไม่มีผู้ทุกข์เดือดร้อน
แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้น มีผู้ออกไปเสวยหรือไปหลงยึดมั่นถือมั่น ก็จะมีผู้เป็นทุกข์เดือดร้อน
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม 2566
