ผู้ถาม : กราบนมัสการองค์หลวงตาด้วยความเคารพอย่างสูงเจ้าค่ะ ขอความเมตตาองค์ท่านชี้แนะด้วยเจ้าค่ะว่า สภาวะธรรมที่เกิดขึ้น มันถูกต้องหรือป่าว หรือยังเข้าใจคลาดเคลื่อนเจ้าค่ะ
คือ ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมา ขณะเดินจงกรม เพื่อสังเกตดู รูปู เพื่อเห็นที่เกิดดับของปูลม นั้น จิตมันพลิก ไปทาง รู้ ได้เอง (เพราะมีปัญญา ผุดขึ้นมาว่า เฮ้ย..เวทนา ที่มันเกิดอยู่ประจำในหัวเนี่ย มันรู้ตัวมันเองไม่ได้นะ ...มันต้องมีอะไรมารู้มันสิ)...มันเลยพลิกกลับขั้ว ไปอยู่ทาง รู้ เจ้าค่ะ...และก็เข้าใจเพิ่มด้วยว่า แม้ อีบ้าที่พูดพากย์...มันก็รู้ตัวมันเองไม่ได้เช่นกัน..สรุปคือ ทุกอย่าง ที่ปรากฏในใจ ...และ ตัวร่างกายเอง .มันรู้ตัวเองไม่ได้หมดเลย..เลยพลิกกลับด้านไม่ว่า เวทนาจะมีอาการ หนักหนา หรือ เบา อย่างไร ความสนใจมันไป อยู่ที่ รู้ มากขึ้นแทนเจ้าค่ะ ...ทำให้เข้าใจว่าทุกอย่าง เป็นสิ่งถูกรู้..
และ มันก็มีความรู้ผุดขึ้นมา ขณะรู้ด้วยว่า..เอ.รู้นี้ มัน ยังมีอาการนะ..ไม่น่าใช่ รู้แท้...เพราะมันแปรเปลี่ยนเรื่อยไปนี่นา (จะมีเสียงองค์หลวงตาแทรกขึ้นมาในจิตว่า..พบผู้รู้ ข้ามผู้รู้..เลยจากผู้รู้..จะไม่มีอะไรเลย เป็นความว่าง)...อ๋อ..เข้าใจแล้วว่า ข้ามผู้รู้ คือ ข้ามตรงรู้นี้แหละ..เพราะมีทั้งโยนิโสมนสิการติดจิตว่า ไม่เคยมีเรา และ ผู้รู้นี้เกิดดับ ถึงว่าทำไมองค์ท่านให้สังเกต ดู รูที่ปูลมออกมาแล้วหายไป..มิน่าล่ะเจ้าค่ะ..มันจะเป็นตัวตนเราได้ไง ถ้ามันรู้แล้ว เกิด ดับ อยู่ในความไม่มีอะไร.!!!..
ส่วนใหญ่ รู้ตาม ...แต่ มี บางช๊อต ที่ รู้เท่ารู้ทัน..แล้วรู้สึกแปลก ๆ ว่า รู้นี้มันมายังไง..เหมือนไม่มีที่ตั้ง..ไม่รู้ว่ามายังไง คือเหมือนไม่มีที่มาที่ไปประมาณนี้เจ้าค่ะ..แต่ส่วนใหญ่ยังรู้ตามอยู่เจ้าค่ะ...
เดินอยู่ประมาณ 2 ชม.เริ่มเข้าใจและเห็นความแตกต่างเวลา เรารู้ กะ รู้เรา ว่ามันแตกต่างกันยังไงเจ้าค่ะ
(ก่อนหน้าที่จะมีสภาวะธรรมแบบนี้...มันมีปัญญาเข้าใจได้ในใจว่าธรรมมันแสดงอยู่ตลอดเวลาในทุกขณะจิตทั้งสังขารปรุงแต่ง เกิดดับในวิสังขาร..มันสมบูรณ์แบบในตัวตลอดเวลาโดยไม่เคยมีเรา!!!)
ขอความเมตตาองค์ท่านชี้แนะ ด้วยเจ้าค่ะ
เดี๋ยวนี้เวลาจะหยิบจับทำงานบ้านอะไร..เสียงขององค์หลวงตาจะมาปรากฏในจิตทันที.." ไม่ต้องเสียเวลา ไปทำครัว ทำงานบ้าน เวลานี้ เป็นเวลาสำคัญที่ต้องเฝ้าสังเกต รูปู".. มีเสียงมาเตือนตลอดเวลาเจ้าค่ะ..เสียงท่านดังฟังชัดเจนมากมาก...เลยไม่กล้าทำงาน..แค่ทำเท่าที่จำเป็นเจ้าค่ะ
เมื่อเช้าไป นั่ง สมาธิ รอองค์ท่านออกมาเทศน์..นั่งไป สักพัก ด้วยแค่รู้เวทนาไปเรื่อย ๆ เกือบ 10 นาทีก็ เห็นองค์หลวงตามาปรากฏอยู่ต่อหน้า ขณะที่ยังหลับตาอยู่ท่านถือไม้เท้ามาด้วย ยืนอยู่ต่อหน้าเลยเจ้าค่ะ แต่ไม่พูดอะไร ..ท่านไม่สอนอะไร..ก็แสดงว่าการปฏิบัติภาวนาน่าจะถูก..เดาเองเจ้าค่ะ
กราบเท้านมัสการองค์หลวงตามาด้วยความเคารพอย่างสูงสุดเจ้าค่ะ
หลวงตา : ให้พิจารณาจนเห็นด้วยใจ รู้ด้วยใจอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสายทั้งวันทั้งคืนว่า ร่างกาย จิตเจตสิก (เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ) ผู้รู้ผู้เข้าใจทุกปัจจุบันขณะ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตนคงที่ จึงไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา เพื่อหลีกเลี่ยงจากความหลงมีตัวเราเป็นความว่าง หรือ หลงไปยึดถือความว่าง
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 20 มกราคม 2566
