ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาค่ะ
แม่ชีทำวัตรเช้าเพิ่งเสร็จค่ะ ตอนที่สวดมนต์บทหนึ่งในหนังสือปฏิบัติธรรม เล่ม1 ที่แม่ชีสวดบทนี้ทุกเช้า ขึ้นต้นด้วย "นะโมพุทธายะ พระพุทธะไตรรัตนะญาณ....พระสีวลี จะ พระมหากัจจายนะ จะ พระอุปคุตจะ ..." จบแล้วแม่ชีกราบ 3 ครั้ง กราบครั้งแรกนึกถึงพระสิวลี กราบครั้งที่ 2 นึกถึงพระมหากัจจายนะ แล้วแม่ชีร้องไห้ จิตว่า "พระอาจารย์ แม่ชีโง่เขลามากเจ้าค่ะ ขอเมตตาด้วยเจ้าค่ะ " แล้วร้องไห้ต่อพักหนึ่งจึงกราบครั้งที่ 3 ได้ค่ะ ขอหลวงตาเมตตาชี้แนะด้วยค่ะ
กราบนมัสการมาด้วยความเคารพและศรัทธาอย่างสูงค่ะ
หลวงตา : บทสวดนี้หลวงปู่องค์หนึ่งมอบให้แก่ฆราวาสที่ปรารถนาจะอยู่ในโลกให้มีโชคลาภ แต่ไม่เหมาะแก่ผู้ปราถนานิพพานในปัจจุบัน
สำหรับผู้ปรารถนานิพพาน ให้อธิษฐานเพียงอย่างเดียว คือ “ให้เกิดสัมมาทิฏฐิ (ความเห็นชอบ เห็นว่าขันธ์ห้า และ จิตเดิมไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา) สิ้นมิจฉาทิฏฐิ อวิชชา นิวรณ์ห้า กิเลส ตัณหา อุปาทาน สังโยชน์ทั้งหมด หรือ สิ้นกิเลสทั้งหมดโดยถาวรสิ้นเชิงในปัจจุบันนี้ เดี๋ยวนี้ด้วยเทอญ
ผู้ถาม : กราบขอบพระคุณค่ะ แม่ชีสวดบทนี้มานานมากโดยไม่รู้ความหมายค่ะ แต่ทุกวันก่อนฟังธรรม หลวงตา ก็จะอธิษฐานขอให้เกิดสติปัญญา เป็นสัมมาทิฏฐิ ตัดมิจฉาทิฏฐิ อวิชชา ตัณหา อุปาทานได้ในบัดนี้ด้วยเทอญค่ะ ต่อไปนี้แม่ชีจะทำตามที่หลวงตาเมตตาสอนมาค่ะ
กราบขอบพระคุณค่ะ
ปุจฉาวิสัชชนาธรรมเมื่อวันที่ 16 มกราคม 2566
