ผู้ถาม : กราบเรียนหลวงตา เมื่อวานไม่สบายอีกแล้วค่ะ แล้วมันก็ปวดหัวมากๆ อาเจียนไป 3 รอบ แล้วมันก็พิจารณาธรรมไปด้วย หนูได้เรียนตอนไม่สบายทุกทีเลยค่ะ เลยไปนอน
ขณะนอนโดยปวดมากๆ จิตก็ดันน้อมพิจารณาไปเอง ปรับธาตุร่างกายจากปวดมากๆ แยกเวทนาอาการปวดมาก ผู้รู้ในผู้รู้นั้นที่เห็นอาการปวดหัวเป็นเพียงจิตตสังขาร ยอมรับสภาพของร่างที่ปวดได้
และอยู่ๆ มันก็ว่า ผู้รู้อันนี้... คือจิตอวิชชา มันก็ออโต้เรียนรู้ไปเอง ไม่เกี่ยวกันกับแพร (ถ้าเทียบมันก็เหมือนมีคนนึงที่มีสติอยู่ที่คอยดูจิตตสังขารที่กำลังปวดหัว) มันมีคำสอนหลวงตาไหลมาเป็นสายเร็วมากพรึบเดียว แต่ว่าเขารู้กัน แพรไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ ต่อจากนี้ก็พูดไม่ถูกค่ะ
มีคำถามดังนี้ค่ะ ถ้ามันใช่จิตอวิชชาจริง มันก็ว่า จิตอวิชชางั้นเหรอ ตอนเป็นจริงๆ เหมือนมันจะอะไรไม่รู้ค่ะ พูดไม่ถูก แบบว่าจิตอวิชชามันก็เป็นสังขาร ถ้าเทียบเป็นคำพูดก็คือมาเป็นสภาพปกติ แต่ร่างกายก็ไม่สบายเหมือนเดิม ทุรังทุเรศ ภาพดูไม่จืดเลยค่ะ
ไปไม่ถูกค่ะ เกินปัญญาหนูแล้วค่ะหลวงตา กราบลาเจ้าค่ะ หลวงตาโปรดเมตตาขยายความอันนี้ให้ได้ไหมคะ หนูเข้าใจผิดหรือไม่เจ้าคะ
หนูก็เลยลองไป search จิตอวิชชา หลวงตาณรงค์ศักดิ์ หนูว่าหนูน่าจะพอเข้าใจนิดหน่อยเห็นภาพเลยค่ะ
หลวงตา : รู้แจ้งจากใจว่า จิตอวิชชาเป็นสังขาร ยึดถือไม่ได้จนถึงใจ ใจจะปล่อยวางความหลง (ยึดถือของเขาเอง)
ปุจฉาวิสัชชนาเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน 2563
