ผู้ถาม : กราบเท้าองค์หลวงตาค่ะ เมื่อวานเช้าหลังจากตื่นนอน ขณะฟังธรรมองค์หลวงตามีความรู้สึกที่เกิดขึ้น มันเหมือนมีสิ่งสิ่งหนึ่งที่ไม่มีอะไรเลย ไม่สามารถระบุพื้นที่ได้ ไม่มีอะไรที่บ่งบอกความหมายของมันได้ และมีคลื่นพลังงาน เป็นคลื่นเคลื่อนไหวกระทบซึ่งกันและกัน ทุกสรรพสิ่งเป็นพลังงานที่ส่งต่อๆ กัน
ความรู้สึกมันโฟกัสเข้ามาที่สิ่งมีชีวิตที่เราเรียกมันว่าตัวเรา มันเป็นความรู้สึกถึงการปรากฏขึ้นเพียงชั่วขณะหนึ่งซึ่งเร็วมาก ความรู้สึกมันขยายไปที่สรรพสิ่งอื่นๆ ในโลก ก็ล้วนเกิดดับชั่วขณะเดียว แล้วสรรพสิ่งที่เกิดขึ้นคืออะไร ก็คือคลื่นพลังงานที่เคลื่อนไหวส่งต่อถึงกันและกัน ภาพลวงตาที่เราเห็นเราเข้าใจว่ามันว่างเปล่า ที่จริงมันเป็นคลื่นพลังงานที่เคลื่อนไหวเกิดดับอย่างรวดเร็ว
ช่วงบ่ายที่ได้ฟังไฟล์เสียงขององค์หลวงตาต่อ ได้อ่านธรรมของผู้ปฏิบัติธรรม ก็เริ่มสัมผัสคลื่นพลังงานก็เริ่มก่อเป็นตัวตน ความรู้สึกหมุนวนก็เริ่มกลับมา (ตันๆ ตื้อๆ มีความพยายามรู้ พยายามเข้าใจ พยายามหาทางออก)
จนเช้าวันนี้ตื่นมาได้ฟังธรรมขององค์หลวงตามหาบัวที่ autorun ขึ้นมา สะดุดใจในคำสอนขององค์ท่านที่ว่า สมถะความสงบเป็นฐานของการพิจารณา วูบนึงก็เกิดความสงบขึ้น แล้วก็ได้ฟังไฟล์ “ธรรมจักร จักรแห่งธรรม” ต่อ
วูบนึงมันเห็นความโง่มากมายที่พาหลงวน หลงเวียน หลงแหวกว่าย หลงดิ้นรน ทั้งหมดเพราะความไม่รู้จริงๆ
เมื่อมีตัวเรายืนพื้น จึงฟังผ่านตัวเรา เป็นความเข้าใจของเรา จึงเกิดความคลาดเคลื่อนในธรรม ธรรมที่เราเข้าใจจึงเป็นธรรมของเราไป ไม่ใช่สัจธรรมความจริง
กราบเท้าส่งการบ้านองค์หลวงตาด้วยความนอบน้อมค่ะ
หลวงตา : สาธุ ยินดีด้วย ที่สามารถผ่านด่านความเป็นตัวตนไร้สภาพ ที่หลงว่ามีอยู่จริงแล้วเอามาขวางธรรมจักรไปได้
ปุจฉาวิสัชชนาเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2563
