ผู้ถาม : กราบหลวงตาเจ้าค่ะ หนูเข้าใจที่หลวงตาสอนนะเจ้าคะว่า ไม่มีตัวเรามาแต่แรก แล้วจะมีเราต้องไปทำอะไร เพียรมีสติก็ยังมีตัวเราอยู่
มันยังมีหนูที่อยากเพียร เพราะมันกลัวว่าจะไม่พ้นทุกข์เจ้าค่ะ ตอนนี้เห็นตัวนี้ชัดขึ้นเจ้าค่ะหลวงตา แต่ธรรมของหลวงปู่ชาที่หลวงตาโพสต์วันนี้ เรื่องสติ 'ถ้าขาดสติเมื่อใดก็เหมือนตาย...'
หนูเข้าใจถูกไหมเจ้าคะหลวงตาว่าแค่รู้นั้นก็เป็นสติแล้ว ไม่ต้องมีหนูต้องเพียร แค่รู้เท่าในปัจจุบันขณะ
ขอหลวงตาโปรดเมตตาด้วยเจ้าค่ะ
หลวงตา : สาธุ
***** แค่รู้ปัจจุบัน คือ นิพพาน ซึ่งรวมสติ สมาธิ ปัญญาอัตโนมัติไว้แล้ว
เป็น “นิพพาน” เพราะไม่มีผู้ยึดถือ จึงไม่มีผู้ทุกข์
ไม่ใช่ตัวเรานิพพาน ถ้ามีตัวเรานิพพาน แสดงว่ามีการหลงยึดถือว่ามีเราเป็นตัวตน หรือ มีตัวตนของเรา เพราะไม่เห็นสัจธรรมว่าเป็นเราโดยสมมติ
ถ้ามีตัวเรานิพพาน เป็นนิพพานปลอม
ถ้ามีตัวตนของผู้รู้ มีจุดหรือต่อมหรือที่ตั้งของผู้รู้ มีกิริยาหรืออาการของผู้รู้ ยึดถือว่าผู้รู้คือเรา หรือ เราคือผู้รู้ เหล่านี้เป็น อวิชชา ปัจจยา สังขารา สังขารา ปัจจยา วิญญาณัง.... ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ .. และความทุกข์ทั้งมวล
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2563
